De terugkeer van Riturn

Soms verkoop je een stier en krijg je daar spijt van omdat je later beseft dat hij goede dingen kan toevoegen aan je eigen koeien. Elevation-zoon Riturn is er zo een.

Ik sprak een paar jaar geleden een Flevolandse melkveehouder. Die vertelde me dat een goeie vis tegen de stroom inzwemt en dat de enige vis die met de stroom mee zwemt, een dooie vis is. Nu heb ik bar weinig verstand van vissen, dus of het een feit is zou ik niet weten. Maar de uitspraak vond ik mooi genoeg om
te onthouden. De man zelf bracht zijn eigen uitspraak niet lang daarna ook in praktijk door te emigreren naar Canada.
Tegen de stroom in zwemmen is een beweging die ik bij steeds minder mensen waarneem. Het veilig met de stroom meegaan en trends volgen neemt toe. Als de trend goed is, is volgen natuurlijk niet verkeerd. Maar vragen mensen zich van tevoren met hun eigen verstand en kunde wel genoeg af of de trend die zij volgen de juiste is?
Een trend wordt meestal gezet door een club met commerciële belangen. Hoe groter het belang, des te meer geïnvesteerd kan worden in het verkoopapparaat. Dat leidt tot de komst van snelle jongens met nog snellere praat, die steevast weer een nieuwere versie van een product aanprijzen. Steevast met nóg betere eigenschappen, nóg scherper geprijsd, nóg meer rendement, en ga zo maar door.
Verkopers verkopen graag het meest van het product met de meeste marge. De meeste marge voor henzelf welteverstaan. Dat is een keiharde, commerciële wet. Goed voor de verkoper, maar voor de koper? Als ik mijn voerboer vraag welke mais te zaaien, adviseert hij zelden een ras van tien jaar geleden voor 7 tientjes per zak. Nee, het nieuwste ras is dan wel 8 à 9 tientjes per zak, maar het is aan alle kanten beter…
Vraag een stalinrichter naar een goeie R-box, zeker weten dat je een lang verkoopverhaal voor je kiezen krijgt over de nieuwste comfort-box, bla-bla-bla. En vraag je de spermaverkoper naar die goede, betrouwbare dochter-geteste stier,
99 procent betrouwbaarheid voor dik een tientje; dan weet je zeker dat de nieuwste topper aangeprezen wordt. Genomics getest of niet, met nóg hogere index, met nóg hogere
verwachtingen én… met een nog hogere marge voor de spermaboer!
Onder het motto ‘ik kan zelf wel zien welke stier een smalle koe nodig heeft’ kocht ik vorige week een stier terug. Bij de geboorte gaf ik hem de naam Riturn (‘Ri’ komt van de Rita’s, ‘turn’ erachter was het eerste wat in me opkwam), achteraf een vooruitziende naam. Een Elevation-zoon die via een als embryo aangekochte Sunny Boy-dochter rechtstreeks afstamt van Rita 52, dé F16-dochter van Willems Hoeve. Als jonge stier werd hij, na enkele pinken gedekt te hebben, verkocht aan een Noord-Hollandse veehouder die een stier voor de koeien zocht.
En aangezien dit de enige stier was die koeien kon dekken, vertrok hij.
Inmiddels een dik jaar later is diezelfde stier enorm doorgegroeid. Het is nu een brede krachtpatser eerste klas. Via vader Round Oak Rag Apple Elevation duidelijk het Burke-type doorgevend en daarom inmiddels voorzien van triple A-code 564. De boer was enthousiast over de vele beste kalveren die hij er al van had. Hij vond, gezien zijn ervaringen, dat de stier zeker meer kansen verdiende. Samen met mijn eigen ervaringen, aan de hand van zijn kalveren hier, zijn moeder, zijn zussen en zijn eigen werklust, besloot ik dat hij moest terugkeren. Niet als gevolg van een snelle verkoper, snelle praat of commerciële margegedachten. Ook niet vanwege het feit dat hij de nieuwste, en nog grotere belofte is. En al zeker niet door zijn vader Elevation, die zelf in 1965 geboren werd. Maar gewoon omdat ik weet dat hij kan brengen wat sommige koeien hier nodig hebben. Niet meer en niet minder. Uit eigen ervaring en op eigen initiatief, trend of niet.
The return of Riturn maakt één ding in ieder geval duidelijk: zowel de eerder genoemde Flevolandse en Noord-Hollandse melkveehouder als ook de stier zijn geen ‘dooie vissen’!
RORA Elevation is geboren in 1965. Zijn zoon Riturn zal brengen wat sommige van mijn koeien nodig hebben.