Annie Schreijer-Pierik: eerlijk maar een beetje dom

Annie Schreijer heeft bij haar afscheid van de Tweede kamer de vuile was van het CDA nog even buiten gehangen. Eerlijk, maar dom.

Balkenende is een beste man, maar zijn houdbaarheidsdatum is voorbij. Daar komt het afscheidscadeautje van Annie voor Jan Peter op neer. We hebben het wel gehad met Balkenende.

Dat voelt Annie Schreijer haarfijn aan. Deze spraakwaterval – je moet er maar mee getrouwd zijn – staat midden in de samenleving. En midden tussen de boeren. Daar streed ze voor. Fel, maar met één doel: een betere toekomst voor de boer. Een ondankbare taak in een maatschappij, die weinig waardering toont voor de landbouw. Waar een dier in de stal geknuffeld en gepamperd moet worden, maar in de supermarkt moet worden aangeboden als een kiloknaller. Annie verdient de complimenten van de gehele boerenstand voor haar onvermoeibare inzet in de Tweede Kamer.

Zo zouden we haar willen herinneren. Dat lukt niet. Ze gaat de geschiedenis in als het Kamerlid dat bij haar afscheid nog even natrapte. Terwijl het CDA de geledingen sloot rond Balkenende spetterde zij in de krant en op de buis dat Balkende vervangen moet worden. Annie is nog nooit zo vaak in zo’n korte tijd in alle media aanwezig geweest.

Annie heeft gelijk. Balkenende is voorbij. Daar weet iedereen. Zijn blijven kost het CDA stemmen, ook van boeren.

En toch is het dom van Annie. Ze heeft de discussie over Balkenende opgerakeld. Dat kost het CDA nog meer stemmen. Zo bereikt ze het tegengestelde: het CDA wordt tweede of derde partij.