Allemaal verliezers bij DOC

De democratie heeft de leden doen winnen bij DOC. En toch zijn er alleen maar verliezers bij het afstemmen van de fusie met DMK.

Neem nu directeur Jannes Oosterveld. Predikte met verve dat DOC te klein was om ook in de toekomst een goede melkprijs uit te betalen. Dus moest er een fusie komen met een grote partner. Nu de leden hebben gesproken staat hij in zijn hemd. Hij is ongeloofwaardig geworden. Hem rest in feite maar één besluit: opstappen.

Dat geldt ook voor het bestuur. Die zijn als schoothondjes achter hun directeur aangelopen. Hun gezag is weg. Bij een dergelijk besluit moet je de consequenties aanvaarden.

Verliezer is ook Deltamilk. Probeerde op de valreep nog samenwerking met DOC te creëren. Dat was te laat en heeft de onzekerheid onder de DOC-leden versterkt. Mede verantwoordelijk voor het verwerpen van het fusieplan dus. En onzekerheid in eigen kring. De leden van Deltamilk zullen zich nu ook wel eens achter het oor krabben. Kennelijk heeft hun bestuur niet alle vertrouwen in eigen kracht.

En dan die oud-directeur Willigenburg. Met zijn oproep aan de vooravond van de fusievergadering heeft hij vele twijfelaars doen besluiten toch maar tegen te stemmen. Vooral leden op leeftijd, die hem waarschijnlijk op handen droegen. Leden, die binnenkort stoppen en weinig belang hebben bij verandering. Willigenburg heeft zich een echte verliezer getoond. Directeur Oosterveld zal hem denk ik niet op de koffie uitnodigen.

En de democratie? Heeft eigenlijk ook verloren. Want een ruime meerderheid was voor de fusie. Verouderde regeltjes in de statuten blokkeerden echter de fusie.

Tot slot de leden. Die hebben nu een zuivelcoöperatie waarvan bestuur en directie zeggen dat die in de toekomst geen goede melkprijs kan uitbetalen. Eén voordeel daarbij: ze kunnen dan niet klagen, want ze hebben het zelf gewild. Ze zijn gewaarschuwd.