‘Wraakactie van onze boerderijhond Finn’

Eén keer in de week zet ik de vuilniston aan de straat. Zodra hond Finn dit doorheeft, sprint hij naar het einde van ons straatje. Hij lijkt Usain Bolt wel. Die deed 9,58 seconden over 100 meter en liep daarmee in 2009 een wereldrecord tijdens het WK sprint in Berlijn.

Finn weet ook dat als ik de melkkan in de hand heb we melk uit het tanklokaal gaan halen. En dat hij daar een paar druppels mag oplikken. Dus gaat hij op topsnelheid mee. Gaan we naar buiten en haal ik de shovel, dan rent hij eveneens op hoge snelheid naar de kuilen. Maar… als het werk gedaan is en ik hem roep, dan duurt het een eeuwigheid voor hij er is. Dan verandert zijn gedrag in treuzelen. Ineens is hij Oost-Indisch doof.

Gedrag overbrengen op hond

Zo ‘relaxed’ reageren mijn kinderen ook. Wanneer ik ‘eten!’ roep of app, neemt iedereen de tijd en duurt het lang voordat er iemand komt. ‘Bij Mick eten ze altijd op hetzelfde tijdstip en zijn moeder maakt ’s ochtends altijd zijn brood klaar’, vertelt Famke. Natuurlijk zegt ze dat om te benadrukken hoe ongestructureerd het er hier soms aan toegaat. Daar heeft ze gelijk in.

Ik betrap me er regelmatig op dat ik denk ‘Ach, tijd zat. Komt goed’. Waarna ik vervolgens als de wiederweerga aan de slag moet om iets op tijd af te krijgen. Dus is het ook eigenlijk best logisch dat we, zonder dat we het écht doorhebben, dat gedrag op de hond hebben overgebracht. Hij denkt natuurlijk ook: ‘Relax man, komt goed.’ Op z’n Twents zeggen we ‘Heanig an!’

Boerenmetworst voor Finn

Zodra opa Bennie komt, wordt Finn helemaal wild. Als opa koffiedrinkt, houdt onze hond hem goed in de gaten en zorgt dat hij dicht in de buurt blijft. Zegt opa ‘Ga je mee, Finn?’, dan springt hij op. Er mankeert niks aan zijn oren, dat is in ieder geval duidelijk. Finn weet dat als opa weer naar huis gaat, hij boerenmetworst krijgt. En niet zomaar een klein stukje.

Finn is er ook bij als we zand van de kuil halen. Als hij te ver weg gaat, fluit ik hem. Meestal duurt het niet lang voor hij keihard aan komt rennen. Als we klaar zijn met zand afhalen, is Finn kletskliedernat, zeker in de regenperiode. Zijn vacht zit vol kuilenzand.

Soort van wraakactie

Om te voorkomen dat ons huis vol zand komt te liggen, borstel ik hem regelmatig. Daar houdt hij niet van. Zodra ik de borstel tevoorschijn haal vlucht hij doorgaans snel weg. Onlangs paste ik een nieuwe tactiek toe. Aangezien hij héérlijk op zijn mat voor de kachel lag uit te rusten, borstelde ik alleen één kant. Het leek alsof hij het leuk vond. Maar nee. Hij stond op, schudde zich uit waarna er een hele vracht zand uit zijn vacht kwam. En het verschrikkelijke was dat zand en stof meters opstegen, zich door de kamer verspreidden en dwarrelend weer neerkwamen. Een soort van wraakactie denk ik. Afschuwelijk, maar ook wel grappig.

Lees ook: ‘Over een puppy en plakjes worst van opa’