Wie trekt er aan de touwtjes?

De hele dag houd ik haar al in de gaten. Ruim twee weken over tijd is ze en drachtig van een blauwe stier na drie verspilde HF-rietjes.

We hebben haar twee jaar geleden gekocht van een lieve boer uit de buurt en ze doet me echt wat. Omdat ze vorig jaar na afkalven flink last heeft gehad van melkziekte heb ik haar dit jaar preventief behandeld met vitamine D3. Maar ze staat me niet aan; ze is te sloom en herkauwt te weinig. Daarom besluit ik aan het eind van de dag eraan te voelen. Volledige ontsluiting! Terwijl ik de poothoutjes pak, roep ik Wijnand erbij. Ondertussen laat ik er een calciuminfuus in lopen, in de hoop dat ze zelf gaat persen.

Als de touwtjes om de voorpoten van het kalf zitten, trekken we rustig. Maar het kalf blijft met zijn kop steken in het bekken. Dit heb ik op ons bedrijf nog nooit meegemaakt. Het is een enorm grote, ruime koe van tien jaar oud en de gebruikte Belgisch-blauwe stier geeft beslist geen overdreven zware kalveren. Wijnand vraagt me de krik te pakken. Voorzichtig proberen we het nog een keer, maar geen kop die erdoor komt.

“Dan wordt het maar een keizersnede”, zucht ik. Maar Wijnand wil het eigenlijk nog een keer proberen. Dat is het beslismoment. Wat doe je als de één iets wel en de ander iets niet wil? Meestal is de vrouw in huis de baas en de man achter. Ik wil even alleen nadenken. Nee, besluit ik dan. Als de kop er al niet zonder kracht uit kan, dan blijft hij zeker steken op zijn schouders en anders wel zijn billen. “Snijden!”, zeg ik stoerder dan ik me voel.

De ervaring heeft me wel geleerd dat Wijnand vaak gelijk krijgt en stel je voor dat het kalf behalve een grote brede kop helemaal zo fors niet blijkt te zijn? Maar ik wil het risico niet lopen en wil een levend kalf en voor de koe geen grof geweld. Gelukkig laat Wijnand me. Dat waardeer ik enorm.

Een uur later ligt er een prachtig fit en zwaar stierkalf voor de koe. “Die had er heus wel af gekund”, zegt Wijnand nonchalant in het voorbij lopen. Ik zie zijn glimlach wel. Nu alleen nog zorgen dat de koe er snel bovenop komt. Gelukkig zijn mijn koeienkunsten groter dan mijn kookkunsten, want na een paar infusen en veel liefde en lekker voer geeft ze de volgende dag al 40 liter melk.