Wegwerpeconomie

Stedelingen blijken hun afval nauwelijks te scheiden, en ze gooien ook nog eens heel veel bruikbaar eten weg.

Op de radio hoorde ik een bericht over het gescheiden inzamelen van afval in steden. Het wil nog niet zo vlotten. Stedelingen hebben de mond vol over dierenleed en stank van boerderijen, maar zelf iets doen, ho maar. In Amsterdam loopt nu een onderzoek naar waar wat wordt weggegooid, en waarom. Daartoe worden per straat en per wijk vuilniszakken geïnspecteerd. Een groepje Poolse werknemers sorteert alle weggegooide viezigheid. De projectleider, wel uit Amsterdam, meldde dat uit het onderzoek van alles blijkt over het weggooigedrag, en over het consumptiegedrag van de bewoners.

In bepaalde straten wordt geen wijnfles of kurk gevonden, in andere wel. Wijndrinkers zijn ruimtelijk scheef verdeeld. Uit het onderzoek blijkt ook dat de wijnliefhebbers de moeite niet nemen om naar de glasbak te lopen. In sommige straten wonen meer kleine kinderen dan in andere, want ook de hoeveelheid vieze luiers varieerde nogal. En er zijn straten waar het vuilnis voor wel 10 procent uit kattenbakkorrels bestaat. Ik pleit er al dertig jaar voor om honden onder de mestwet te brengen, met als eis dat je voldoende eigen grond moet hebben om een hond te mogen houden. Ik moet mijn pleidooi uitbreiden naar katten. De sorteerders kwamen ook veel kranten tegen, hoewel niet overal. In sommige straten wordt niet gelezen. Kranten horen natuurlijk ook niet in de vuilniszak; papier hoort naar de muziekvereniging te gaan.

Er zit gruwelijk veel groente-, fruit- en tuinafval (gft) in de vuilniszakken, ook al niet gescheiden. De projectleider legde uit dat dat niet zo raar is. In de stad heb je geen ruimte voor een groene bak. Ik heb even nagedacht over mijn eigen vuilnisgedrag. Ik scheid het gft-afval en dat levert een emmer per week op. Die past gemakkelijk in elke stadswoning. Gezeur dus.

Een van de Poolse sorteerders verbaasde zich over hoeveel goed eten wordt weggegooid, vaak nog in de verpakking. Volgens de Rijksoverheid gaat het in ons land om €4,6 miljard aan voedsel per jaar. Er zijn in het bedrijfsleven allerlei initiatieven om de voedselverspilling bij winkels en restaurants terug te dringen. Dat is mooi, maar 60 procent van de verspilling gebeurt door burgers thuis.

Ik begrijp niet dat de overheid niet beter controleert wat in de vuilniszak verdwijnt. Als er papier, glas, groenafval of goed eten in zit, mag je burgers daar wat mij betreft op aanspreken. Zet maar extra Polen in om steekproefsgewijs vuilnis te sorteren. En met aanspreken bedoel ik niet alleen voorlichting; het helpt veel beter als je ook een rekening stuurt. Naheffing vuilverwerking. Volgend jaar zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Mooi onderwerp voor groene partijen.