‘We hoeven niet ver op vakantie, hebben een vakantieparadijs thuis’

Frans

“Op een boerderij met levende have moet je zeven dagen in de week klaarstaan. Truus en ik moeten elkaar daarin aanvullen. Dat gaat ons goed af. Truus is altijd overal voor in, weet hoe alles zit en ze stuurt iedereen aan. Als landbouwer moet je omdenken en iets zoeken dat bij je past. Wij lopen tegen dingen aan en doen daar dan wat mee. Tot onze verbazing was er vraag vanuit het bedrijfsleven naar vergaderen bij ons op het erf. Daar spelen we dan op in met ‘wei-sessies’. De huisjes die deels onder de grond zijn gebouwd in de wei, de Grondulows, zijn daar ook voorbeeld van.

Ik denk dat Truus en ik elkaar helpen in het andere wegen in durven te slaan. Ik houd wel van pionieren, Truus is meer van zekerheid en zoekt dingen goed uit. Je moet een goed plan hebben, daar hebben we onze dochter Loes voor. Het duurde zeven jaar voordat alle vergunningen voor de huisjes rond waren. Truus en ik kregen twijfels of we het moesten doorzetten, maar samen hielden we toch de moed er in. De koeien lopen los voor de deur van de huisjes langs. Zolang de koeien maar blijven, sta ik open voor plannen. De stal is mijn uitlaatklep. Truus en de kinderen noemen de koeien wel eens ‘mijn 45 andere vrouwen’.

De gasten mogen bij ons overal komen, ook in de stal. Ik leg ze graag alles uit en laat ze weten als er een kalf onderweg is. Ik vind het erg leuk om met de ‘vakantiekids’ om te gaan, om ze bijvoorbeeld boerderijklusjes te laten doen. Door de gasten in de stal krijg ik mijn werk regelmatig niet af. Dan ga ik ’s avonds langer door, wat Truus niet altijd even leuk vindt.

Uitjes zijn voor mij mijn kaartavond en het bijwonen van vergaderingen. De actualiteit, de politiek en de overheid houden me bezig. Truus en ik gaan samen wel eens fietsen. Recent fietsten we de routes die we onze gasten aanraden: zoals de Sallandse heuvelrug en de Hanzesteden langs de IJssel. We hoeven niet ver op vakantie, we hebben een vakantieparadijs thuis.

Tijdens de coronapandemie was Truus supervoorzichtig. Toch kreeg ze het virus en hield er long covid aan over. Sommige dingen, zoals de moestuin, hebben we daarom opgeheven. Als ze een dag minder energie heeft, neem ik taken van haar over. Ik denk dat we na veertig jaar huwelijk wel weten waar we elkaar kunnen en soms moeten aanvullen.”

“Afgelopen weekend hebben we gevierd dat we veertig jaar getrouwd zijn. Blijf praten en volg je gevoel bij dat wat er door de jaren heen op je afkomt. Dat is hoe we dat gedaan hebben. We plakken er graag nog 50 jaar samen aan vast.

Wij zitten regelmatig om tafel en vragen ons af: doen we dit? In 2006 hadden we het over het bedrijf. Uitbreiding kon niet, omdat we in een vrij dichtbevolkt buitengebied wonen. Dus moesten we iets anders verzinnen. Toen bedachten we: wat als we gasten midden in de wei zetten, als een soort ‘weideganger’? We kwamen op het idee van huisjes die deels onder de grond gebouwd zijn. Dat werden de Grondulows met 62 slaapplekken. Onze dochter Loes sloot zich bij ons aan, zij is goed in de begeleiding van procedures. Vanaf de eerste gast vonden we het leuk.

Als de gasten komen en vertrekken is het soms echt druk. Op die dagen verdelen we onze taken goed. Vrijdag is aankomstdag. Dan schenken we tussen 17 en 18 uur koffie. Verder laten we onze gasten vrij; niets moet, maar er mag van alles! Ze mogen overal rondkijken. De gasten komen overal vandaan: voornamelijk uit de Benelux, maar ook uit Engeland en Dubai.

In 2020 liep ik, net als veel anderen, een Covid-besmetting op. Het was een sluimerende versie die steeds erger werd. Sindsdien heb ik long Covid, waardoor ik minder energie heb dan vroeger. Je kunt er 103 mee worden, maar je moet omdenken en dingen op een andere manier doen. Ik moet mijn energie verdelen. Frans neemt werk van me over, de administratie en PR verzorg ik samen met Loes. Dankzij ons mooie team poetsvrouwen weet ik dat het werk in de huisjes altijd goed komt.

Een dag in de week werk ik als activiteitenbegeleidster bij Zozijn. Dan ben ik er even uit. Het is een organisatie die zich richt op mensen met een verstandelijke beperking en niet-aangeboren hersenletsel. Ik vind het leuk om daar mensen een fijne dag te bezorgen. Ik ben creatief en maak graag van niets iets. Ik hou van knutselwerk, van breien en naaien. Frans heeft het wel over ‘dat geknutsel en gedoe’.

Hij is goed in de koeien en het vee. Hij maakt zich druk over de politiek en is groot fan van Caroline van der Plas. Als hij weer eens de hele avond doorwerkt zeggen we: ‘Frans, je vriendin is op televisie!’ Dan is hij er zo.”

Dit is een bijdrage in de serie Man&Vrouw. Meer artikelen lezen in deze serie?