Waterschappen bieden kabinet hulp bij stikstofaanpak

Waterschappen bieden hulp bij stikstofaanpak en waarschuwen voor vergunningproblemen na rechterlijke uitspraken. Ze pleiten voor juridisch houdbare oplossingen.

De waterschappen hebben premier Dick Schoof hulp aangeboden bij de aanpak van het stikstofprobleem. In een brief aan de ministeriële stikstofcommissie stelt de Unie van Waterschappen voor om “een bijdrage te leveren aan de oplossing”. De 21 waterschappen willen zich vooral richten op de omgeving van Natura 2000-gebieden in Nederland.

Hiervoor zijn wel “verschillende randvoorwaarden” nodig, onder meer op financieel gebied. “We kunnen mogelijke maatregelen niet alleen bepalen, dat gebeurt altijd in samenspraak met de omgeving”, aldus een woordvoerster van de unie. Als voorbeelden noemt ze het plaatsen van extra stuwen en het instellen van flexibel waterpeilbeheer om water vast te houden in bepaalde gebieden. “Verdroging is namelijk ook een groot probleem, want droge natuur is gevoeliger voor stikstof.”

Gevolgen van rechterlijke uitspraken

De waterschappen bieden het Rijk hulp aan naar aanleiding van twee recente rechterlijke uitspraken: een van de Raad van State over intern salderen en een van de rechtbank Den Haag in de Greenpeace-zaak. Hierdoor is het vrijwel onmogelijk geworden om een natuurvergunning te krijgen voor onder meer bouwprojecten en landbouw. Ook dijkversterkingen en projecten om in 2027 te voldoen aan de Europese richtlijnen voor waterkwaliteit (KRW) worden hierdoor geraakt.

Natuurvergunningen niet meer vanzelfsprekend

“Waar projecten voorheen met intern salderen van stikstof nog konden worden uitgevoerd, hebben veel van deze projecten nu onmiddellijk een natuurvergunning nodig”, zegt Jeroen Haan, sinds kort voorzitter van de Unie van Waterschappen. De Raad van State heeft bepaald dat een natuurvergunning alleen kan worden verleend als de benodigde stikstofruimte niet essentieel is voor natuurherstel.

“Dit baart ons grote zorgen”, aldus Haan. Hij hoopt dat de ministeriële commissie een “geborgde aanpak” bedenkt, zodat er juridisch houdbare maatregelen komen. “De waterschappen bieden met hun kennis van het water- en bodemsysteem en met hun uitvoeringskracht aan om bij te dragen aan een geborgde route naar natuurherstel. Zo kan de vergunningverlening zo snel mogelijk weer worden opgestart.”