‘Wat doet die koe daar?’

Regelmatig lees je in de krant dat er ergens koeien of kalveren ontsnapt zijn. Bij ons is dat slechts één keer écht gebeurd. Toen waren er kalveren door een bosje de provinciale weg overgestoken om daar in de wei van de buren verder te grazen. Het is niet voor niets dat ze zeggen dat het gras bij de buurman groener is.

Wat bij ons wel regelmatig voorkomt, is dat iemand vergeet om een hekje dicht te doen. Daardoor kan het gebeuren dat er soms een koe bij de robot staat te koekeloeren die daar niks te zoeken heeft. ‘D‘r staat gewoon een fakking koe daar’, riep dochter Marieke laatst verbaasd. En inderdaad zag ik bij de robot een onbedoelde koe. ‘Papa is weer eens vergeten het hekje dicht te doen’, antwoordde ik. Vrij makkelijk kreeg ik de bewuste koe in de achteruit. Ze willen namelijk altijd graag weer terug naar hun eigen koppel, naar hun vriendinnen.

Gelukkig viel de schade mee

Gelukkig was het er maar eentje, maar laatst waren er wel twintig koeien in de separatieruimte omdat iemand het hekje open had gelaten. En er waren ook drie koeien bij de melkrobot zelf. Met schrik ging ik erheen omdat ik vermoedde dat het er verschrikkelijk uit zou zien. Gelukkig viel de schade mee: een beetje poep op de vloer en een enkele afdruk van een achterkant van een koe op de muur. In een mum van tijd was alles weer schoon.

Luc maakt zich er nooit zo druk om. ‘Ze hebben het veel te goed hier’, zegt hij altijd. ‘Ze lopen niet weg.’ Dat is wel anders met onze heidewachtel Finn. Terwijl ik onlangs na de vakantie flink aan het poetsen was in de stal, verdween de hond. Ik reed op de fiets een rondje om te kijken of ik hem ergens kon bespeuren. Net toen ik weer terugkwam, belde dochter Famke die op kamers zit in Dronten. ‘Sterre appte net, Finn is bij hen.’ Bij de buren dus, hemelsbreed een kleine kilometer verder.

Honden gaan regelmatig mee met wandelaars

‘Was hij alwéér weggelopen’? vraagt dochter Marieke. Ik leg haar uit dat Finn een paar dagen ervoor niet echt was weggelopen maar in de bus was gekropen. Ik wist echter niet dat hij daarin zat en had de deur dichtgedaan. Toen ik hem niet kon vinden, ging ik op zoek buiten het erf en net toen Mayke wilde helpen, zag ze Finn relaxed in de bus zitten. ‘Hij zal het wel fijner vinden bij de buren’, benadrukte boer Luc nog even. ‘Tijdens jullie vakantie bleef hij anders keurig hier’, wreef zoon Naud me nog even in.

Gelukkig gebeurt het niet alleen bij ons. Een paar dagen later sprak ik een collega die vertelde dat langs hun erf een wandelpad loopt. Zijn honden gaan regelmatig mee met de wandelaars, vooral als die ook een hond bij zich hebben. ‘Iedereen in de buurt kent onze honden’, schaterde de boer. ‘Ze zijn beroemd!’ Zover is het bij ons gelukkig nog niet.