‘Verder dankzij grond van de buurman’

Vier dochters hebben ze op de boerderij grootgebracht. Twee van de vier willen boer worden, maar die ruimte hebben ze niet, daar is het ouderlijk bedrijf te klein voor. Het wordt al een hele toer om één dochter de gelegenheid te geven het bedrijf over te nemen. Gelukkig heeft een van de twee dochters een partner die thuis bedrijfsopvolger is, dus is het voor niemand een vraag wie op het ouderlijk bedrijf door zal gaan.

Klopt het verdienmodel nog?

Toch zijn er nog genoeg uitdagingen en is een kritische blik naar de onderneming op zijn plaats. Hoe komen ze aan meer grond en wat te denken van voldoende stalruimte? Klopt het verdienmodel nog en wat zijn de financiële gevolgen van de benodigde investeringen en een overname op termijn?

De buurman is 65 en overweegt om te stoppen met zijn bedrijf. Hij heeft geen opvolger en vindt het na ruim 45 jaar wel mooi geweest. Met pijn in het hart, dat zeker. Verschillende makelaars hebben lucht gekregen van zijn voornemen en dingen naar zijn hand om handel. Zelfs een projectontwikkelaar is bereid om al zijn grond te kopen en hem goed te betalen. Natuurlijk wil hij goed geld vangen, het is immers zijn pensioen…

Grond kopen

…Maar hij gunt zijn buren ook een kans. Altijd zijn ze goed met en voor elkaar geweest en hebben ze in de afgelopen jaren lief en leed met elkaar gedeeld. Niet dat hij zijn grond voor een prikkie van de hand wil doen, maar zijn buren zijn de laatste in deze hoek van de polder die een opvolger hebben. Zijn boerenhart zegt hem dat als het hen lukt om door te gaan, zij zijn grond mogen kopen.

En zo gebeurt het dat ze met elkaar in gesprek gaan over de toekomstplannen en hoe die te realiseren. De boekhouder schuift aan, taxaties worden gemaakt, advies wordt ingewonnen, de bank wordt er bij betrokken en besluiten worden genomen. Samen stippelen ze de route uit naar groei en ontwikkeling van het ene bedrijf en afbouwen van het andere. Een mooi voorbeeld van samenwerken en uiteindelijk een win-winsituatie. De grond van buurman is maar éénmaal te koop, nietwaar?

Hoopgevend

Niet altijd gaat het zoals hierboven beschreven. Verschillende omstandigheden kunnen er voor zorgen dat mooie plannen uiteindelijk niet door kunnen gaan, hoe spijtig ook. Het is daarentegen hoopgevend dat er nog veel jonge, ondernemende boeren zijn die toekomst zien in het agrarisch bedrijf, in de sector en dit land. Want we hebben ze keihard nodig: de doorpakkers, de vakmensen, de harde werkers, de idealisten, de ondernemers, overdragers en overnemers. De oudere en jonge generaties. Dit land en onze landbouw kan alleen maar verder als er iets wordt doorgegeven aan een generatie die er voor wil en kan gaan.

Nu graag nog de politieke visie en doortastendheid om dit mogelijk te maken.