RundveeOpinie

Verdacht cadeau

Na een jaar Engeland weer in Nederland. Verrassend is mijn afscheidscadeau; het lijkt wel ringschurft.

Dat was het dan. Dit is mijn laatse blog. Ik ben weer thuis. Na een jaar als dierenarts gewerkt te hebben in Engeland, ben ik sinds een paar weken weer thuis. Binnenkort ga ik lesgeven aan de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht. Weer eens wat anders.
Het is heerlijk om weer thuis te zijn. Engeland was heel erg leuk, mooi, spannend, regelmatig hilarisch, leerzaam, maar ook weleens moeilijk. Heimwee naar familie en vrienden, heimwee naar zuurkool, naar ‘Jan in de zak’ en een patatje pinda.

Onthoornen en drachtcontrole

Niet alleen ik vind het leuk om weer thuis te zijn, ook mijn familie is blij. Dat deze blijheid vooral veroorzaakt wordt door het feit dat de dierenartsenrekeningen weer drastisch omlaag gaan, is een klein detail. Dacht ik lekker een paar weken vakantie te kunnen vieren, valt dat even tegen. Vader en broertjes zijn bang dat ik het diergeneeskundige vak verleer en houden me lekker aan het werk. Een hok vol kalveren wacht op onthoornen, een halve stal koeien wacht op drachtcontrole en nu ik toch in de buurt ben: de geit van mijn zus is niet helemaal fit. Vanuit Groningen belt ook kleine broer voor telefonische consulten.
De laatste keer dat ik in Nederland was, stond ik twee uur voor inchecken nog een lebmaag te opereren bij mijn broer (dat de plaatselijke DAP vervolgens €84 exclusief btw in rekening bracht voor het uitlenen van een operatiekistje, was een beetje jammer).
Gelukkig vind ik mijn werk heel erg leuk. Kalfjes onthoornen met mijn vader is net zo gezellig als koffiedrinken (de koffie komt alleen wat later), bij de drachtcontrole neem ik het liefdesleven van mijn broers met hen door. Eigenlijk gewoon pure ontspanning.

Last van schurft

Mijn afscheidscadeau uit Engeland ontwikkelde zich een week na thuiskomst. Een plek op mijn arm begint verdacht veel op ringschurft te lijken. Ook in Engeland heeft veel jongvee, ondanks de vele vaccinaties (in Engeland is vaccinatie tegen IBR, BVD en ringschurft bijna standaard), last van ringschurft. Als kind heb ik al ringschurft gehad, dus ging ik ervan uit dat ik wel weerstand zou hebben. Niet dus.
De plek op mijn arm verdween niet, ondanks de Imaverol die ik van de kalfjes had geleend. Nu vond ik het wat eng om mezelf helemaal met Imaverol te wassen, dus toen de plekken zich vervolgens ook op mijn rug en buik openbaarden, besloot ik toch even naar de huisarts gegaan. Wat ik er zelf van dacht, vroeg hij me. Daar heb je lekker veel aan. Het bleek inderdaad ringschurft. Engeland zal me dus nog een tijdje bijblijven, letterlijk en figuurlijk.

Beheer
WP Admin