‘Stop de landbouwuitverkoop!’

Het lange onderhandelen, het weglopen van organisaties en de impact van gelekte voornemens (strenge GVE-norm, landschapsgrond, nog meer waterkwaliteitseisen) maken ongerust. En buiten het onderhandelingstraject om, zet de minister ook nog druk met oogstverboden na een bureaucratisch vastgestelde datum. Wat denkt deze overheid eigenlijk van ons?

We moeten van alles opgeven, maar de overheid komt haar verplichtingen niet na

Is het gek dat de onrust en ontevredenheid toenemen en de spanning op bedrijven om te snijden is? Wij moeten van alles inleveren, maar de overheid komt verplichtingen tegenover ons niet na. Zie de duizenden PAS-melders en de mensen met een niet-werkende stal, een stal die door de overheid is gepusht. Boeren met deze stal krijgen nu geen hulp. Ook hebben we het derogatieverlies, de verplichte bufferstroken, de stikstofzorgen. Wij hebben de falende wetgeving niet gemaakt die tot deze problemen heeft geleid, maar worden er wel op afgerekend. Is deze overheid nog ergens op aanspreekbaar?

Lees ook: Kabinet en boeren praten verder over Landbouwakkoord

Pas op voor boemerang

Wij willen echte oplossingen, waar ook boeren mee kunnen leven. Is de uitkomst anders, dan zal dit grote onrust opleveren en zich als een boemerang keren tegen de onderhandelaars in het landbouwoverleg, ongeacht aan welke kant van de tafel men ook zit. Dreigen dat de overheid bij geen akkoord zelf maatregelen neemt, maakt bij ons geen indruk en komt altijd uit zwakte.

Een slecht akkoord zal de ontwikkeling in de landbouw, de modernisering, innovatiekracht en wil tot investeren jaren op achterstand zetten. Ook de consument is daar niet mee gediend. Te meer omdat verduurzaming vraagt om product van dichtbij.

Boeren geloven in kennisontwikkeling en wetenschap, maar dan wel in onafhankelijke wetenschap, geen gekleurde kennis op bestelling. Door het constante sturen van de overheid met modellen, normen en selectieve metingen, is ons vertrouwen tot een nulpunt gedaald. Wij willen daarom eerst geloofwaardige metingen en andere data, voordat we verder kunnen praten.

Het kan anders

Het kan ook anders. Spreek ons aan op enthousiasme en zakelijk meedenken. We kunnen ook op eigen kracht veel bereiken, zie bijvoorbeeld hoe we het gebruik van antibiotica en gewasbeschermingsmiddelen hebben gereduceerd. De landbouw staat aan de vooravond van een enorme verandering. Digitalisering, robotisering en sensortechnologie gaan het verschil maken. Daarvoor is een bedrijfstak nodig die enthousiasme, verdiencapaciteit en lef heeft. We hebben als Nederlandse landbouw bijzonder goed opgeleide boeren, met unieke kennis en kunde, maar ook met oog voor onze omgeving. En vergeet onze bijdrage aan de handelsbalans niet.

Landbouw kan hier niet worden ondergeschoffeld

Besef ook hoe markten werken. Die zijn niet ambtelijk maakbaar. En vergeet niet de voedselzekerheid. Op deelgebieden is Nederland grootexporteur, per saldo niet zelfvoorzienend. In een gistende wereld met een forse bevolkingstoename, een afnemende hoeveelheid landbouwgrond en niet vanzelfsprekende watervoorziening kan de landbouw hier niet worden ondergeschoffeld.

Denk goed na waar je mee bezig bent. Het huidige traject zorgt voor ongelukken! Gezien de berichten die ons bereiken, zijn wij van mening dat een Landbouwakkoord geen toegevoegde waarde heeft en ondertekenen niets dient. Zeker niet voor de jonge generatie.

Wij, ondertekenaars van deze oproep, hebben eerder onze bestuurlijke verantwoordelijkheid gedragen.

Jacob Bartels (oud-voorzitter LTO Noord), Geart Benedictus (oud-bestuurder LTO Noord en voormalig CDA-Kamerlid), Jaap Haanstra (oud-voorzitter LTO Vakgroep Akkerbouw, voorzitter Stichting Agrifacts), Toon van Hoof (oud-vicevoorzitter ZLTO), Hans Huijbers (oud-voorzitter ZLTO), Noud van Vught (voormalig ZLTO-bestuurder en CDA-Statenlid in Noord-Brabant)