Kijkje in 1940: op de knieën onkruid trekken

Achter op deze foto uit 1940 staat geschreven dat er onkruid gewied wordt. Misschien dat het om een bepaald onderzoek ging, want voor het snelle onkruid bestrijden van grote oppervlaktes had men in die jaren reeds een keur aan middelen paraat. Zo was er natriumchloraat, reuzehandig voor het schoonhouden van paden, slootkanten, wegen en erven. Toepassing moest als de onkruiden nog heel jong waren en het chloraat kon opgelost in water of als losse zoutkorrels worden gebruikt. Enige voorzichtigheid was wel geboden, want het spul had een randwerking van minstens een meter. Nadeel was ook dat het weinig systemisch werkte, alle planten die ermee in contact kwamen, gingen dood.

‘Adem DNC niet in’

Middelen op basis van dinitroorthocresol (DNC) werkten wel selectief. De waarschuwing van de landbouwconsulenten uit die tijd luidde: zorg dat het poeder niet stuift en adem het dan vooral niet in. Behalve DNC hadden boeren de beschikking over groeistoffen als MCPA en DCPA en verder waren er zwavelzure stoffen, koolwaterstoffen en butyl-fenolen. Boeren hadden een hele apotheek tot hun beschikking en die gebruikten ze ook. Daar was in die jaren niets controversieels aan.

Inmiddels zijn de inzichten en methodes veranderd. Ging het destijds een beetje uit de losse pols, nu werken boeren veel preciezer en zorgvuldiger. Ze spuiten bij lange na niet meer zoveel als toen om onkruid de kop in te drukken en de innovaties om met nog minder toe te kunnen, gaan onverminderd door.