Revolutie in bietenland

Met dank aan een vernieuwende manager gaat de bietenoogst een stuk makkelijker.

Hier in Ontario is een ware revolutie gaande in de suikerbietenoogst. In de VS en Canada is het sinds jaar en dag gebruikelijk dat een bietenteler zijn bieten zelf naar de opslagplaats, het pilerstation, brengt. Daar worden ze in grote hopen opgeslagen, tot de fabriek ze ophaalt om te verwerken. Het is altijd een heel gedoe met trucks, wachttijden et cetera.

Nieuwe aanpak heeft voordelen

Nu hebben we een rayonmanager die graag vernieuwend bezig is. Sinds een paar jaar is er hier in Zuidwest-Ontario over een Ropa Maus-bietenlader om de bieten voor vroege levering, die rechtstreeks naar de fabriek gaan, op te laden vanaf de kopakker waar de teler ze gestort heeft. Nu had onze man vorig jaar het idee om ook de bieten die in de langere opslag gaan op de kopakker te laten storten en ze binnen drie dagen op te halen en te vervoeren naar de opslagplaats.
Dat heeft grote voordelen. Zo is het transport veel beter te organiseren door een transportbedrijf met trailers die tot 45 ton laden. De bieten worden ter plaatse gereinigd, zodat tarra op het land blijft. Op de opslag volstaat een veel simpeler machine met minder personeel om de bieten op de hoop te draaien. En het belangrijkste voordeel: de teler kan rooien wanneer hij wil, in zijn eigen tempo en heeft nooit het probleem van te veel of te weinig trucks.

Pilot is groot succes

Vorig jaar heeft de manager een pilot opgestart om het systeem te testen. Het was een groot succes. De hoge heren waren bang dat de bieten op deze manier minder goed lang te bewaren zouden zijn. Het tegenovergestelde bleek het geval: minder verliezen in de proefhoop van 35.000 ton.
Ik had het geluk dat ik ook mee kon doen in de pilot, de nieuwe werkwijze beviel mij uiteraard zeer goed. Ik kon nu lekker met normale kipwagens de bieten op de kopakker storten en hoefde me niet druk te maken over het inhuren van trucks. Het transportbedrijf dat het vervoer regelde, deed het ook nog eens de helft goedkoper: $3 per ton in plaats van de $6 per ton die ik normaal moest betalen aan ingehuurde collega’s.

‘Out of the box’-denken

De doorgaans vrij conservatieve Canadese boeren zagen er ook wel wat in, met als gevolg dat iedereen dit jaar graag op deze manier zijn bieten wilde oogsten. Door hard werken is onze rayonmanager erin geslaagd dit jaar in twee weken tijd 100.000 ton op deze manier te verwerken, nu met behulp van twee Ropa-bietenladers. Om hem te helpen heb ik zelf ook nog een week op een van de Ropa’s gedraaid.
Al met al een groot succes voor iedereen, dankzij een manager die ‘out of the box’ wil denken. Ik verwacht dat volgend jaar alle bieten van de 7.000 hectare hier in deze regio op deze wijze verwerkt worden. Uiteraard doen wij het ook dit jaar op de ‘revolutionaire’ manier.