‘Nieuw jaar vol oude uitdagingen voor pluimveesector’

De pluimveesector heeft opnieuw een uitdagend jaar voor de boeg. Zoals dat in voorgaande jaren ook altijd was. Onvoorspelbaar ook. Want laten we eerlijk zijn, wie hield serieus rekening met de Russische inval in februari in Oekraïne? De wereld veranderde. In handelsstromen, in energie. De gestegen kosten drukken nog steeds fors op de balans. Nederland krabbelde begin 2021 nog onder het corona-juk uit. Ook dit heeft impact op de uiteindelijke bedrijfsresultaten.

Wageningen Economic Research (WEcR) geeft eind december voor de legsector een inkomensraming van € 112.000 per onbetaalde aje af, € 44.000 hoger dan 2021. Daarbij meteen aangetekend dat de verschillen tussen segmenten enorm zijn.

Hogere opbrengsten, hogere kosten

De eierprijzen liggen gemiddeld weliswaar 33% hoger; contractprijzen in de biologische en vrije uitloop blijven daarbij ver achter. En als vogelgriep toeslaat, ziet de balans er ook anders uit. Tegenover de hogere opbrengstprijzen staan de al eerder genoemde gestegen voerprijzen. Voerkosten maken circa 60-65% van de totale kosten uit.

In de vleessector geldt een ander sentiment, of toch niet? Volgens WEcR daalt het gemiddelde inkomen in 2022 met € 51.000 naar € 99.000 per onbetaalde aje. In deze cijfers zit de correctie van coronasteun in 2021 verwerkt. De steun valt uiteindelijk veel hoger uit dan verwacht.

De vraag naar pluimveevlees stijgt, met daarmee ook de prijs, omdat vogelgriep de planningen van slachterijen ernstig verstoort. Ook hier drukken de hoge voerkosten (+36%) het resultaat. Volgens Wageningen ligt het geraamde inkomen € 10.000 onder het meerjarig gemiddelde van 2017-’21.

Er is geen pijl te trekken op de ontwikkelingen in Oekraïne

Zoals gezegd in de ramingen voor de pluimveesector over 2022 hebben vogelgriep, voer- en energiekosten grote impact: Dat zal in 2023 niet anders zijn. Er is geen pijl te trekken op de ontwikkelingen in Oekraïne. Vaccinatie tegen vogelgriep komt eraan, maar nog niet dit jaar.

Landbouwakkoord

Op korte termijn moet er wél een landbouwakkoord liggen, zeg maar een uitwerking van de adviezen van stikstofcrisisbestrijder Johan Remkes. Op provinciehuizen wordt gewerkt aan gebiedsgerichte invulling. Want dat is de andere werkelijkheid. Omgeving, maatschappij en Brussel vragen om diverse aanpassingen. Die moeten economisch, maar zeker ook juridisch, technisch en praktisch mogelijk zijn. Ook in dat opzicht wordt 2023 een spannend jaar voor de pluimveesector.