Met de eg ondersteboven op huis aan in 1963

Deze foto is gemaakt in 1963. Dat was het jaar waarin het aantal trekkers het aantal werkpaarden voorbij zou gaan. Dat nam niet weg dat er nog volop met het paard gewerkt werd.

Vooral voor de lichtere klussen zoals eggen, werd het dier nog ingezet. Ook voor kleinere percelen hadden paarden nog lang de voorkeur. Daar was het met zo’n grote trekker immers maar lastig draaien en keren.

Eggen waren zo op het oog eenvoudige werktuigen. Zoals zo vaak is het bedriegelijke schijn, want er kwam een flinke portie vakmanschap bij kijken om ze te maken.

Eggen achter paard en trekker

De eerste exemplaren waren volledig van hout: een raamwerk als basis met op de kruispunten een houten pin erin. Die moest stevig vastzitten om niet bij de eerste de beste grondkluit af te breken. Later werden de pinnen van ijzer terwijl het raamwerk van hout bleef. Uiteindelijk werd het hele werktuig van ijzer.

Eggen waren er voor achter het paard en voor achter de trekker. Daartussenin kwamen overgangsvormen voor. Het verschil zat hem onder meer in het bevestigingspunt dat bij trekkers anders was.

Verder kon de trekker een zwaardere eg aan en ook meerdere eggen schuin achter elkaar. Dat waren de zigzageggen. Die gaven een grotere werkbreedte, maar de grond werd niet per se beter verkruimeld omdat deze eggen, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, niet heen en weer schommelden. Dat deed de versie op de foto wel.