LTO moet kiezen

Met een wet tegen megastallen voelt Bleker de sfeer goed aan.

Bleker heeft aangekondigd dat er een wet tegen megastallen komt. De man voelt meestal goed aan hoe het grote publiek denkt, dat is ook bij dit onderwerp het geval. Het is trouwens nog maar de vraag of zo’n wet er echt komt, want het is technisch een lastig onderwerp. De Raad voor het Landelijk Gebied deed er een paar jaar geleden onderzoek naar, maar de geleerden kwamen er niet uit. Gaat het om een maximum aantal nge’s, een maximum vloeroppervlak of een maximum aantal dieren? Door het juridisch splitsen van een bedrijf valt er heel wat wet te omzeilen.

LTO is tegen een wet, die wil eerst onderzoek afwachten naar de gezondheidsrisico’s van megastallen. Dat zegt LTO omdat ze zich niet wil branden aan dit onderwerp. Toch zou het beter zijn als LTO zich wel wilde branden. Want los van de technische kant van het verhaal, de maatschappij heeft het niet op koe- en varkensfabrieken. Het gaat er niet om dat er geen gezondheidsrisico’s zijn, die zijn vast wel beheersbaar. Het gaat er niet om dat grote stallen niet inpasbaar zijn in het landschap, dat zijn ze vast wel. Nee, het ligt gevoeliger. Niet alleen dierenactivisten, ook een brede groep gewone mensen en zelfs modale boeren zien stallen voor 1.000 koeien of 20.000 varkens nu niet zitten. Omdat ze die schaal niet willen, ontstaan er protesten en procedures en dat is heel slecht voor het imago van de landbouw. Als er één ding heilig moet zijn voor LTO, dan is het dat imago.

Op een symposium op 12 mei gaan we in op ‘het platteland als consumptieruimte’. Daar heeft de producent niet meer het alleenvertoningsrecht, er wordt ook gewoond en gerecreëerd. En daar past een schaalsprong van 100 naar 1.000 koeien niet in. LTO kan zich beter vierkant opstellen achter Bleker. Dan kan ze proberen de wet zo vorm te geven dat de maximumgrens in de tijd verschoven kan worden. Want de Raad stelde ook vast dat het begrip mega verandert in de tijd.