Leden bijzaak voor de Rabo

Hanna en ik hadden afgesproken het voorlopig niet meer over de Rabo te hebben. Alles is zo langzamerhand wel gezegd. De beursgang van de Rabo met de ledencertificaten schreeuwt echter om een reactie.

“Ze zijn daar in pure paniek”, zegt Hanna. “Alle publiciteit was tot nog toe gericht op het coöperatieve karakter van de Bank. Een rustpunt in de woelige financiële wateren. Het werd bijna tot geloof verheven door de bobo’s van de Rabo.  De vorige voorzitter van de raad van commissarissen, Lense Koopmans, zei in december 2011 in het Financiële Dagblad: ‘Banken horen niet op de beurs’. En: ‘De coöperatie is de superieure ondernemersvorm. De directie laat zich disciplineren door de leden’.

Hoe anders is de praktijk. De coöperatie blijkt alleen belangrijk voor de Bank zelf. Men hoeft geen dividend uit te keren. Terwijl andere banken dividend betalen aan de aandeelhouders, kon de Rabo het geld maar oppotten. De leden konden certificaten kopen en kregen een goede rente.

Nu de Rabo net als andere banken in moeilijkheden verkeert, worden leden onrustig. De gekochte certificaten zijn risicodragend. Dus bieden ze die aan op de interne markt. Niemand wil ze kopen en dus moet de Rabo dat volgens de regels zelf doen.

Daar stoppen ze mee. Ze kunnen echter niet zonder het vermogen van de certificaten en dus, slim als de Rabo is, wordt een oplossing gezocht. Ze gaan met de certificaten naar de beurs. Weg coöperatie, weg waarheid die Lense Koopmans met verve verkondigde. Achteraf gezien blijkt hij een frauderende en stuurloze bank te hebben achtergelaten.

“De grootste aanfluiting van de Beursgang van de Rabo met de certificaten is dat ze de minimale rente meteen verhogen van 5,2 procent naar 6,5 procent. Minachting van de leden. Zo goed hadden ze het dus met hun leden voor”, meesmuilt Hanna.

Een droeve constatering, zo  aan het eind van het jaar. Alles wat coöperatief is om je heen, valt weg. Vion, Forfarmers en nu ook de Rabo. Misschien moeten we inderdaad wel producentencoöperaties vormen om samen sterk te staan.