Hennep en alcohol

De politie riep me op om met gezwinde spoed naar het bureau te komen. Daar zat ik flink mee in mijn maag. Zouden ze weten van mijn nevenactiviteiten?

Afgelopen woendag kwam ik tussen de middag thuis om te eten. Er hing een briefje op de deur. Dat gebeurt wel vaker, omdat we er tussen 9 en 12 bijna nooit zijn. Toen ik het briefje opende, schrok ik flink. Het was namelijk een oproep van de Gendarmerie Nationale uit een stadje 15 kilometer verderop. Of de heer J. de Boer zich dezelfde middag tussen 14.00 en 15.00 uur wilde melden op het politiebureau met zijn paspoort. Indien dit onmogelijk zou zijn, moest ik bellen met het commissariaat en vragen naar gendarme adjudant-chef de heer Pontz.

Wat zat er achter politie-verzoek?

Nou, mijn trek was eigenlijk wel een beetje weg. Met mijn partner brainstormde ik lang en breed over waarom dit toch kon zijn. Waarom bij mij thuis op mijn privé-adres? Alles staat hier op mijn naam: de auto, het huis, het land, stroom, telefoon… Caroline wist het wel: “Heb je de laatste facturen wel betaald? En de belastingen? En och natuurlijk… Je hebt illegaal alcohol gestookt van peren, en een buurman heeft je verlinkt! Hoe dan ook, dit gaat geld kosten! En dan ook nog opgeroepen worden door de adjudant-chef? Foute boel…!”
Caroline, die nogal anti-Sarkozy is, zei al: “Je zult zien, na de Roemenen gooien ze ook alle Engelsen en Hollanders het land uit! Adieux mon amour!”

12 verstoorde agenten kijken me aan

Met enige kriebels in mijn maag reed ik dus die middag naar het politiebureau en ging nogmaals in m’n hoofd na wat ik toch had misdaan, dat een adjudant-chef van de politie bij mij thuis aan de deur komt en mij diezelfde middag nog op zijn bureau roept. Het zou dus wel iets dringends moeten zijn.
Eenmaal op het politiebureau was ik meteen onder de indruk van het ontvangst comité. Niet minder dan 12 politieagenten keken verstoord op toen ik daar aan de balie stond om me te melden. Allemaal met zo’n blik in de ogen van; kijk daar heb je hem, hij is het!

Gelukkig lacht de agente aan de balie

Toen ik het briefje liet zien aan de balieagente, kwam er een grote glimlach op haar gezicht. Tot mijn verbazing vroeg ze niet naar mijn paspoort of wie ik was, maar ze vroeg of ik haar wilde volgen naar het bureau van de chef. De chef zat al op mij te wachten en stelde me gelijk gerust dat het niks ernstigs was, en vroeg of ik ook koffie wou. Het ging namelijk om mijn hennepplantage. Ze hadden een huiszoeking gedaan bij iemand en hadden daar de nodige hennep gevonden. Na verhoor had deze persoon verklaard dat er ‘daar en daar’ een veld vol stond en dat hij wist dat het van Hollanders was. Dat kon dus volgens hem niet missen! “Maar we hadden er expres een groot bord bij gezet om te vermelden dat het voor de vezelindustie is en niet om te roken”, vertelde ik de adjudant-chef. Ja maar deze persoon was ervan overtuigd dat we dat gedaan hadden om de zaak te foppen, en dat het wel degelijk hennep zou zijn om te roken. ‘Dit soort personages denkt altijd slimmer te zijn dan de rest’, zei de adjudant-chef. Ook werd de persoon in kwestie gezocht voor diefstal en geweld. Hij had bankkaarten gestolen, op internet een computer en meubels besteld en dat bij hem thuis laten afleveren. “Slim hè? Dat maakt ons het werk niet moeilijker”, sprak de adjudant-chef.

Veel papierwerk invullen

Na een tweede kop koffie was het dan tijd voor de papieren. Ik moest een verklaring afleggen dat het perceel hennep van mij is en dat de productie voor de vezelindustie bestemd is. Ik moest mij legitimeren en de nodige handtekeningen zetten. Ik mocht ook een nog aanklacht indienen wegens diefstal, maar gezien de kleine schade leek me dit de moeite niet. Onbekend is nog of de dief de hennep gestolen had voor de verkoop of voor eigen gebruik. Als het voor de verkoop is, krijgt hij nog wel andere problemen, vertelde een collega-gendarme. Het roken van dit soort hennep is niet echt goed. Het schijnt enorme maag- en darmklachten te veroorzaken, en in sommige gevallen evenwichtsproblemen. “De kopers zullen hem altijd wel weer vinden”, grijnsde de gendarme.

Ik kwam dus opgelucht thuis. En kan dus rustig doorgaan met het stoken van alcohol.