‘Hard werken vinden we leuk, maar omgaan met mensen óók’

Bert

“Via mijn zus leerde ik Angelique kennen. Toen ze hier kwam wonen, werkte ze eerst nog buitenshuis. Nu doen we ieder ons eigen ding hier op het erf, maar we helpen elkaar wel. Angelique heeft een pedicurepraktijk en houdt de appartementen van onze recreatietak schoon. Maar ze springt ook gerust bij in de stal hoor. Wat ons bindt, is dat we beiden een mensenmens zijn. We vinden boeren en hard werken hartstikke leuk, maar mensen ook. We zitten gelukkig dicht bij het gezellige Oldenzaal. Als we helemaal ver weg van alles hadden gezeten met ons bedrijf en hier nooit iemand zagen, hadden we de boel denk ik allang verkocht.

Soms wil ik met haar naar de sauna, maar dan gaat ze al met vriendinnen

We houden van aanloop en het maken van een praatje. Door de vakantiewoning komen we in contact met allerlei mensen met mooie verhalen. En heel belangrijk: ze zijn altijd blij. We proberen onze gasten een eerlijk beeld van de landbouw mee te geven. Je zou kunnen zeggen dat we pech en geluk hebben met deze plek. Pech wat betreft de ontwikkeling van de boerderij, omdat we aan Natura 2000-gebied grenzen. Aan de andere kant hebben we juist heel erg geluk met deze plek voor het toerisme. Daar zien we dan ook onze toekomst in.

Ongemerkt ben ik steeds meer bezig met de boekingen en de website van onze recreatietak en daarbij ook nog de administratie voor de boerderij. Gelukkig helpt onze zoon Job op het bedrijf. We leggen verder geen druk op een overname hoor, maar hij geeft aan graag boer te willen worden en is nu bezig met de vakopleiding in Oenkerk. Hij doet graag het trekkerwerk en het onderhoud van machines.

Ik doe vooral de koeien. Het meeste van ons jongvee staat bij de buren, die ook de opfok doen. Eigenlijk zijn we maar parttime boer, want we werken beiden ook nog als zzp’er bij een loonwerker. Mijn vader woont hier ook nog op de boerderij. Sinds mijn moeder is overleden, zie ik hem niet meer met zoveel plezier hier rondlopen. Dat vind ik erg jammer.

Ik ontspan door op zondag een stuk te gaan motorrijden, te sporten of ik ga samen met Angelique naar de sauna of een weekendje weg. Soms moet ik wel even op mijn beurt wachten. Dan wil ik naar de sauna, maar dan gaat ze al met vriendinnen.”

Angelique

“Toen ik Bert leerde kennen, trok mij het werk op de boerderij meteen aan. Ook al kwam ik uit de stad. Als het ’s zomers kuiltijd is en Job en Bert druk zijn op het land, neem ik ze het werk in de stal graag uit handen. Dat was niet altijd zo. Vroeger, toen Bert nog samen met zijn vader de boerderij deed, werkte ik nog buiten de deur. Zeventien jaar geleden ben ik een pedicurepraktijk aan huis begonnen, waar ik nu drieënhalve dag per week aan besteed. Dit is veel gemakkelijker met de kinderen te combineren.

Ik baal als hij visite heeft uitgenodigd, terwijl ik op de bank wil ploffen

Ik vind het mooi om te zien dat onze oudste zoon Job het boer-zijn ook leuk vind, maar vind het ook prima dat onze zoon Jucce meer met autotechniek heeft. En onze dochter Dewi, die zie ik iets in de zorg gaan doen. De gedachte om hier op het erf iets te doen met recreatie was er al langer. Uiteindelijk zijn we ervoor gegaan. We hebben de oude schuur die op het erf stond afgebroken. In 2022 is daar een nieuwe schuurwoning met drie appartementen gebouwd. Een prachtige plek waar mensen vooral komen voor de rust. Maar als je hier van de bult afrijdt, zit je ook zo in de stad waar je gezellig op een terrasje kunt zitten.

Bert doet alles achter de schermen en ik zorg dat de boel netjes en schoon is voor ontvangst. Mensen moeten zich thuis voelen. Als Job de boerderij overneemt, zien wij de vakantieappartementen en de eventuele uitbreiding daarvan als onze toekomst. Wij Tukkers zijn misschien een beetje bescheiden, maar onze gasten zeggen vaak dat het er hier precies zo uitziet als op de foto’s op onze website. Mensen een goed gevoel geven, daar gaat het om. Dat willen we zelf ook als we een weekendje weg zijn. Wat we zelf prettig vinden aan een huisje, willen we hier ook. Dat zijn dingen waar Bert en ik het samen over eens zijn.

We hebben een aantal mensen om ons heen verzameld die ons helpen op de boerderij, bij de appartementen en klussen op het erf. Zelf werken we best veel. Als we niet uitkijken zeven dagen in de week. Dan baal ik als net op het moment dat ik met mijn joggingbroek aan op de bank neerplof, Bert zegt dat hij nog visite heeft uitgenodigd. ‘Daar gaat mijn rustige zondag’, denk ik dan.”