Halfautomatisch piepers poten in 1952

Deze foto is genomen in 1952. ‘Machinaal aardappels poten’, staat er achterop. Die aanduiding klopt gedeeltelijk. Te zien is een halfautomatische pootmachine.

Halfautomatisch omdat er nog mensen bij nodig waren die de knollen uit de bakjes haalden. Die legden ze in bakjes die door een ketting naar voren en omlaag werden getrokken. Deze ketting werd aangedreven door de wielen van de pootmachine.

Een geulentrekker, niet zichtbaar op de foto, had een bescheiden geul getrokken. De diepte hiervan was naar wens in te stellen.

Als het bakje met daarin de knol op grondhoogte was aangekomen, kiepte het om, waarna de poter in de geul viel. Het was de kunst om de machine zo te construeren dat de knol in de geul niet van zijn plek rolde. Een gelijke pootafstand was belangrijk, ook om een zo groot mogelijke opbrengst te krijgen.

Als de knol eenmaal lag, schoof een aanaardschijf er vervolgens weer grond overheen.

Kans op kiembreuken

Om de vaart erin te houden, moesten de mensen beide handen gebruiken en om en om een poter in een bakje leggen. Voorzichtig werken was het devies om de kwetsbare kiemen niet te beschadigen. Sommige boeren haalden daarom de grote voorraadbakken van de machine. Ervoor in de plaats zetten ze de kiembakjes rechtstreeks uit de schuur. Zo hoefden de knollen niet overgestort te worden, wat de kans op kiembreuk verkleinde.