‘Gebrek aan respect lijkt cultuur’

De manier waarop Caroline ministers aansprak op hun minachting, is een verademing. Ik hoop dat ook andere Kamerleden deze frisse wind volgen en hun belangrijke taak, het namens ons controleren van de regering, ook in gewone mensentaal en met dezelfde energie gaan uitvoeren, zodat wij die hen kozen ons weer vertegenwoordigd voelen.

Het gebrek aan respect waarop Caroline doelde, lijkt een cultuur te zijn geworden. Deze week zal blijken of het kabinet informatie heeft achtergehouden over de kinderopvangtoeslag. Als dat waar is, is dat respectloos, niet alleen voor de betrokken ouders maar ook richting de rest van Nederland. Zonder het leed van de getroffen gezinnen te onderschatten, zie ik ook overeenkomsten met de manier waarop de laatste twintig jaar het agrarisch beleid wordt doorgevoerd. Minister Schouten die op het Malieveld van alles belooft, maar allang weet dat er iets anders gaat gebeuren. En zo zijn er tal van voorbeelden.

Krachtige samenwerking

Stel je eens voor dat we in 2001, na de MKZ-crisis 150 of voor mijn part 15 Caroline’s in de Tweede Kamer hadden gehad. En dat zij gesteund zouden zijn door belangenbehartigers, LTO incluis. En dat deze krachtige samenwerking geleid had tot eensgezindheid. Dan hadden beleidsmakers met eigen agenda’s geen schijn van kans gehad. Dan was gezamenlijk afgedwongen dat onderzoeksinstanties zich zouden baseren op metingen in plaats van modellen. Dan was er een krachtig weerwoord geweest tegen milieu- en dierenactivisten die leugens verspreiden. En dan hadden schoolboeken vast en zeker niet vol gestaan met gekleurde informatie over de veehouderij. Ons land zou er vandaag de dag heel anders uit zien als een dergelijke verenigde kracht de afgelopen twintig jaar respect had opgeëist dat onze mooie, duurzame, efficiënte Nederlandse agrarische sector verdient.

Respect terugwinnen

Hadden komt, als hebben te laat is, zegt mijn vader altijd. De vraag is: is het tij nog te keren? Zelf dacht ik van niet, maar steeds meer mensen om mij heen zijn ervan overtuigd dat we op een keerpunt staan. Natuurlijk moeten we de verbeteringen behouden. En we moeten het respect terugwinnen. Daar is trots voor nodig én eensgezindheid. Met de juiste mensen op de juiste plek moet het mogelijk zijn. Laten we daar vandaag nog mee beginnen!