Eten van over de grens

Heerlijk gegeten op eerste Pinksterdag. Gewoon, een lekkere riblap, aardappelen en sperzieboontjes. Als afsluiting yoghurt van Campina. Dat was meteen ook het enige Nederlandse product. Het vlees kwam uit Litouwen, de nieuwe aardappelen uit Israël en de boontjes uit Senegal. Kortom, een internationale maaltijd. En alles van prima kwaliteit en goed van smaak. Echt Hollands.

Het tekent het vervagen van de grenzen. De vraag stuurt de productie en daarmee de economische activiteit. Daaraan willen politieke partijen als de PVV van Wilders en de SP van Roemer een einde maken. Die voelen niets voor Europa en vinden dat Nederland zich moet distantiëren van de EU. Om over de rest van de wereld nog maar te zwijgen.

Als het aan die partijen zou liggen komt er een hek om Nederland. We moeten onze eigen boontjes doppen. Een helder geluid, maar voor de boeren een ramp.

Ruwweg dertig procent van onze landbouwproducten in Nederland wordt geëxporteerd. Stel dat het hek om Nederland komt, waar moeten we met die producten heen? We kunnen het niet kwijt. Het leidt tot veel te veel productie in Nederland en lage prijzen. Boeren zullen failliet gaan, terwijl veel aan de landbouw verwante bedrijven in zuivel, vlees, groente en fruit in moeilijkheden komen.

Bovendien zullen er geen toeslagrechten meer uit Brussel komen. Ook dat betekent de doodsteek voor boerenbedrijven. Wilders en Roemer zullen zeggen dat we dan het geld, dat nu naar Brussel gaat, zelf kunnen besteden.

Denkt u echt dat het dan naar de boer gaat? Vergeet het maar. De niet werkende mee-eters uit de Staatsruif staan vooraan. En de boeren kunnen dan creperen.

Daarom: eet vlees, boontjes en aardappelen uit alle landen. En hoop dat bewoners van andere landen dat ook doen. Dat is economische activiteit en voor boer en burger het beste.