‘Een uitgestoken hand is geen bemoeizucht’

Hulp bieden kan lastig zijn, hulp accepteren ook. Het vergt moed een uitgestoken hand vast te pakken.

Met enige regelmaat bellen of mailen ze. Volwassen kinderen, broers, zussen, betrokken familieleden uit een boerengezin. Niet zelden wonen ze zelf al jaren elders en maken ze zich zorgen om vader en moeder of een broer of zus. Als ze weer even ‘thuis’ zijn, merken ze de spanning die er is of zien ze de achteruitgang van het bedrijf. Maar ook vrienden of erfbetreders zien veel.

We willen dat ze gelukkig zijn

Het gaat over uiteenlopende zaken: afbouwen en bedrijfsbeëindiging, overname en overdragen van het bedrijf, een ruzie, miscommunicatie, samenwerken, eenzaamheid, psychische-, relationele-, of financiële problemen, klachten over de gezondheid.

Ik vind het mooi als mensen betrokken zijn bij elkaar en zien dat er vragen leven of zaken opgelost moeten worden, dat ze het zien als er behoefte is aan een goed gesprek, een spiegel, oplossingen. Opmerkingen die ik vaak hoor: “We willen dat ze gelukkig zijn” of “dat het goed met hem of haar gaat”. En dan de dilemma’s: hoe maak je als kind, als familie, als vriend of als erfbetreder bespreekbaar wat je ziet? En wat als de betrokkenen niet open staan voor je observaties of goede bedoelingen?

Schaamte

Er kunnen veel redenen zijn waarom mensen niet uit een bepaald gedragspatroon komen en een situatie in stand houden, hoe destructief deze soms ook kan zijn. Dat men blijft doen wat men al heel lang doet ook al levert het weinig goeds op. Soms hebben betrokkenen het zelf niet eens meer in de gaten en hebben ze zich kennelijk neergelegd bij de gevolgen van hun gedrag.

Als iemand dan bespreekbaar probeert te maken wat er speelt, word je met de neus op de feiten van je eigen tekortkomingen of situatie gedrukt. En dat doet soms pijn of je voelt schaamte. Er is moed voor nodig om eerlijk te zijn over een lastige situatie waar je in zit die je misschien zelf niet kunt oplossen. Net zo goed is er moed voor nodig om bespreekbaar te maken wat je als betrokken lid van de familie, als vriend of als erfbetreder waarneemt.

Betrokkenheid

De Romeinse filosoof Epictetus zei eens: “Geef me de moed te accepteren wat niet in mijn vermogen ligt, de kracht om alles te doen wat wel in mijn vermogen ligt en de wijsheid tussen die twee onderscheid te maken.” Wijze woorden met een belangrijke boodschap: wees eerlijk over datgene wat je niet zelf kunt oplossen, waar je wellicht geen invloed op hebt. Maar ook: doe wat je wel kunt doen, wat wel binnen je bereik ligt en neem daar de verantwoordelijkheid voor.

Gelukkig staan er veel betrokken mensen om boerengezinnen en hun bedrijven heen. Mensen met hart voor de ander en voor elkaar. Mensen met goede bedoelingen. En of dat nou familie, vrienden of erfbetreders zijn, dat maakt niet uit. Er wordt een hand uitgestoken. Niet uit bemoeizucht maar uit oprechte betrokkenheid. Pak je ’m vast? Want we willen graag dat het goed met je gaat!