Combinechauffeurs in staking

Het maisseizoen 2010 is er een dat me nog lang zal heugen: topopbrengst, topprijzen en combinechauffeurs die niet willen luisteren.

We hebben al een jaar of vier een zéér goede loonwerker. De man heeft zes New Holland TX-combines die perfect hun werk doen. De loonwerker zelf probeert ook altijd zijn beloftes gestand te doen. Dat het met de chauffeurs wel eens mis gaat, is de enige domper.
Dit jaar was het helemaal een drama met die chauffeurs. Het zijn van die mannen die rijtje af, rijtje aan werken. Daar is op zich niks mis mee. Maar bij uitzonderlijke situaties tonen ze geen enkel initiatief. Zij weten immers alles het best, want zij zijn de chauffeurs.

Vastgereden in het enige natte stukje mais

Als je dan met broers, een eeneiige tweeling, te doen hebt, loopt het dubbel fout. Want wat de ene verkeerd doet, doet de andere ook fout. Deze broers waren dit seizoen al enkele keren ’tegen mijn hielen gereden’. Ze willen nooit naar me luisteren, met alle resultaten van dien. Zo ook toen ik ze wees waar dit jaar de enige natte plek in mijn percelen zit. Ze zeiden: „We hoeven je uitleg niet, wij weten het beter.” Ik waarschuwde ze nog: “Als jullie jezelf vastrijden, trek ik jullie er echt niet uit.” Dus wat gebeurt er? Met overvolle graantank gaan ze het natte plekje in, met alle gevolgen van dien. Ik heb ze er niet uitgetrokken, het was een prachtig gezicht hoe die twee sukkels probeerden om met de ene combine de andere uit het sop te trekken.

Ook nog eens zonder diesel

Maar dat was nog maar het begin. Het liep pas echt goed fout toen ze vlug een halfvolle wagen die uit onze graanopslag kwam, moesten bijvullen. Ze hadden de boodschap een veld (32,5 hectare die ze goed kennen) aan een bepaalde kant te beginnen. Maar nee, ze startten aan de andere kant. Toen de ene een tank vol had, zat hij tot woede van zijn baas zonder diesel. Ze moesten dus even vlug het veld verlaten om in een stille weg te gaan lossen. Ook dat wilden ze niet doen. Het resultaat: twee combines stil. De een zonder stookolie en de ander die het land niet afwilde. De heren staakten!

Baas erbij

Uiteindelijk is de baas erbij gekomen. Die heeft het stuur van zijn eigen combines in handen genomen en hij heeft die combines een voor een laten lossen op de straat. Het combinen startte om negen uur. Rond de middag waren ze nog nergens. Zelfs de eerste kopakker was nog niet af.

Nog meer ellende

Toen ze eenmaal toch goed op dreef waren, zaten de twee chauffeurs bij elkaar (want de ene stond toch al stil met een breuk) in een combine gezellig een praatje te maken. Dat leidt af natuurlijk. De heren vlogen frontaal met de maisbek op de controleregistratiepaal van de gasleiding, met alle gevolgen van dien. De ene maisdorser stond al met een breuk werkeloos, nu de ander ook. En natuurlijk was ik fout volgens de heren, want ik had maar 2 tot 3 meter afstand van die paal moeten houden bij het zaaien van de mais….
Het resultaat van het werken met zulke shit-chauffeurs is dat het vandaag, zaterdag 27 november, sneeuwt en dat het laatste maisperceel er nog staat. Nee, het loopt goed fout met dit land. De Hongaarse economie zit in het slop en je ziet meer en meer dat dit de bevolking initiatiefloos maakt. Alles gaat wanordelijk, zonder stijl. En het personeel wordt de baas. Geloof mij, een gevaarlijke situatie.