Bedreigende dieren

De wolf staat aan de Nederlandse grens, en dat is niet iets om blij mee te zijn.

Ik word van alle kanten bedreigd. Door zandstormen, én door enge dieren. Zo is er vanuit het Noorden een zeehond op weg naar mijn voordeur. Het dier werd eerst gespot in het Eemskanaal bij Delfzijl, en nu in de rivier de Hunze, 80 kilometer zuidelijk van Delfzijl. En ik woon vlakbij de Hunze. Ik heb me nog niet verdiept in de concrete bedreiging die van het dier uitgaat, maar waarschijnlijk draagt zo’n beest enge ziektes bij zich, of is hij verzot op mijn radijsjes. In de Hunze zitten inmiddels ook bevers. Her en der zie je vraatsporen van het type ‘zandloper’ aan bomen langs het water. Er is er een tijd geleden zelfs eentje gesignaleerd in een sloot in ons dorp; het dier maakte zich snel uit de voeten toen iemand een foto van hem wilde maken. Bevers hebben naar verluidt een voorkeur voor fruitbomen. Dus na de radijsjes zijn mijn fruitbomen aan de beurt.

Vanuit het Zuidwesten en Oosten rukken everzwijnen op. Drenthe is door jagers tot op heden vrijgehouden van zwijnen. Die tijd is bijna voorbij. Alles wijst erop dat de provincie het verzet tegen de jacht staakt. In dat geval gaat ook de rest van mijn tuin naar de barbiesjes. En zwijnen dragen ook nog akelige ziekten bij zich.

Vanuit het Zuidoosten is nog een vierde engerd op weg naar mijn huis: de wolf. Er wordt al langer gezegd dat die beesten zich ophouden aan de Duitse grens, en soms aan onze kant, maar bewijzen ontbraken. Recent is een wolf gezien door een hardlopende mevrouw. Het dier is ook met een verborgen camera vastgelegd. Het gebeurde op het militaire oefenterrein bij Meppen, achter Emmen, net in Duitsland. Daarmee is eigenlijk wel zeker dat de waarnemingen die aan de Nederlandse kant van de grens zijn gedaan, correct zijn. Als de wolf zich bij ons meldt, gaat na de tuin en de fruitbomen, ook mijn veestapel eraan.

Er zijn mensen die zich op de hernieuwde komst van de wolf verheugen. In Wageningen loopt zelfs een onderzoeksproject voor de herintroductie van het dier. Ik vind het een zeer overbodig project, al was het maar omdat het dier inmiddels uit zichzelf op ons afkomt. In Drenthe werd in het verleden intensief op wolven gejaagd, omdat ze gevaarlijk zijn. Wat mij betreft doen we dat opnieuw. Ik lees wel verhalen dat zo’n wolf ongevaarlijk is als je je dieren ’s nachts opstalt, of vier lagen stroomdraad om je land zet, en de kleine kinderen binnenhoudt. Dat is nu net de reden dat er vroeger op wolven gejaagd werd: ze geven overlast en kosten. Doctorandus P maakte er eens een indringend lied over: Trojka hier, trojka daar. Als we honderden jaren ons best gedaan hebben om van de lastpakken af te komen, is er geen enkele reden om ze nu met gejuich te ontvangen.