1954: nevelen bleek veel goedkoper dan spuiten

De foto is gemaakt in 1954. Te zien is een persoon bezig met een rugnevelspuit. Niet zomaar een spuit, maar eentje met een benzinemotor. Ten tijde van de foto werden allerlei spuitsystemen naast elkaar gebruikt. Er waren getrokken spuiten voor paarden en trekkers, er waren gedragen spuiten en versies zonder onderstel die op een trekker werden gemonteerd.

Messing

Het vat was meestal van messing, dat was weliswaar duur maar licht in gewicht en naadloos glad te vormen. Het was echter niet erg goed bestand tegen de chemische middelen die gebruikt werden. Vandaar dat het vat na gebruik goed schoongespoeld diende te worden. Om aantasting van het materiaal te voorkomen werd er soms een beschermend laagje lood over aangebracht. Voor luxe rugspuiten werd ook wel roestvrijstaal gebruikt. Voor grote getrokken spuiten was dit vanwege de hoge prijs niet te doen.

Lucht in plaats van water

Bij veel spuiten was water de drager voor de chemische middelen, bij de nevelspuit was de drager lucht. Daardoor was de spuit veel lichter in gewicht en, belangrijker nog: er was veel minder middel nodig voor hetzelfde effect. Daardoor konden de kosten per hectare in uiterste gevallen wel met twee derde omlaag. Het behoeft dan ook geen betoog dat de nevelspuit snel tijd terrein won.

Vanwege het kostenaspect had ook de akkerbouw interesse in de nevelspuit. Daar bleek het effect echter tegen te vallen, de nevel raakte in open veld snel op drift waardoor de werkzame stoffen verwaaiden.