Evenwichtsbemesting beter voor veehouder en akkerbouwer

Hoe breng je de mestproductie en de mestafzetruimte beter met elkaar in balans? Evenwichtsbemesting op akkerbouwgrond is een goede optie.

Akkerbouwers verdienen aan mest. En niet zo’n beetje ook. Vorig jaar heeft de sector als geheel ruim €220 miljoen verdiend aan de afname van mest uit de veehouderij. Per hectare een bonus van een paar honderd euro, uiteraard afhankelijk van de transportafstand.

Veel akkerbouwers willen dat liever niet hardop horen, en al helemaal niet als het een beetje ronkend gebracht wordt als: ‘cashen met mest’. Maar waarom eigenlijk? Er is niks mis mee. Zo werkt de markt. De akkerbouw heeft iets wat schaars is en zeer gewenst: Grond. Afzetruimte.

Hard gelag voor veehouders

Voor veehouders is het niettemin een hard gelag. Voor hen is het van groot belang dat de de mestafzetprijzen dalen. Dat gebeurt mogelijk als het mestbeleid beter gaat werken – als mestverwerking van de grond komt en mestproductie en -afzetruimte beter met elkaar in balans komen.

Wie meer fosfaat van het land haalt, mag ook meer aanvoeren

Een manier om dat te doen is het toestaan van evenwichtsbemesting op akkerbouwgrond. Simpel gezegd: als je meer fosfaat via je gewas van het land haalt, mag je ook meer aanvoeren via mest. Daar is op dit moment behoefte aan in de akkerbouw. Bijkomend groot voordeel is dat dan ook aanvoer van extra organische stof via mest mogelijk wordt.

Ondanks de flinke bonus die akkerbouwers krijgen, is mestafname voor hen nog altijd geen doel op zich. Een goed gewas verbouwen gaat voor. Dat is gebaat bij evenwichtsbemesting en een vruchtbare bodem.