Zeeuws-Vlaamse snackpeen vlot geoogst

De snackpeen wijkt door zijn lengte en omvang af van de B-peen. Links een snackpeen van goede lengte en omvang, een beetje krom is niet erg. De penen in de hand zijn achtereenvolgens nog te kort en te dun en helemaal rechts is nagroei, dat is tarra.

De grond is nog dermate stevig dat het rooiwerk nauwelijks van invloed is op de bodem. Alleen de losse grond van de ruggen levert een wat rommelig beeld op.

Een toenemend probleem op de akker is zwarte nachtschade, een houtachtig en taai onkruid. Dit onkruid kan in peen eigenlijk alleen nog maar mechanisch bestreden worden. Chemie is niet meer toegestaan. Het schoffelen kan doorgaan tot het gewas te dicht staat. Alles wat daarna kiemt, blijft daarom ongemoeid. Een extra probleem zijn de bessen die kapot gaan tijdens het rooiwerk en daardoor verspreid raken. Die zorgen er dan voor dat de zwarte nachtschade zich verder over de akker kan verspreiden.

Het overlaadpunt ligt enkele kilometers van het veld vandaan. Er wordt daarom met verschillende combinaties heen en weer gereden en dat zorgt voor bedrijvigheid op de akker.

De peen gaat in kisten en die worden vervolgens naar het overlaadpunt bij de weegbrug gebracht, waar de ze op de vrachtwagen gaan voor transport naar de afnemer.

Dit perceel in de buurt van Aardenburg levert over het algemeen een goede kwaliteit peen op, zoals het product in de klemband laat zien. Andere percelen in Zeeuws-Vlaanderen, met name laat gezaaide, laten ondanks beregenen met aangevoerd water een duidelijk minder beeld zien.

Loonbedrijf Dekker-Haartsen uit het Zeeuws-Vlaamse Biervliet rooit hier een perceel snackpeen voor gebroeders Heinsdijk in Waterlandkerkje. - Foto's: Anton Dingemanse

Een detail van de akker na het rooien, onderaan de gerooide rug met daarnaast het bandenspoor in de rulle grond en afgeklapt loof.