Woest aardappeljaar (1)

Over onze aardappeloogst van 2009 valt heel wat te bloggen. Door de drukte die tot op heden maar blijft aanhouden, was daar echter maar weinig tijd voor.

Door de droogte zijn we veel later dan gepland gaan rooien. We verwachtten te starten rond de 10e september. Het werd 20 oktober. Hierdoor bleef een blok van 23 hectare bewaaraardappelen van het ras Asterix in het vizier van de (vooral Roma en Italiaanse) zigeunerbevolking. Een combinatie van deze twee wil, dat is de onplezierige realiteit hier, nog wel eens leiden tot misdaad.
Collega-blogger Ronald Scholten meldde al het een en ander over misdaden in zijn omgeving. Hier liep het nog verder uit de hand… ik heb genoeg stof om er een misdaadroman over te schrijven. Een waar gebeurde reeks voorvallen waardoor het leven van de schrijver (…) zelfs op het spel kwam te staan. Daarover in de volgende blogs meer.

Aardappelkwaliteit uitmuntend

Ik schreef het al in een eerdere blog, dat de motivatie om hier in Hongarije kwaliteit te telen alleen maar toeneemt als West-Europese aardappelhandelaren denken hier alsmaar ’voeraardappelen’ te kunnen slijten. En vergis je niet. De kwaliteit van de Hongaarse aardappelen is minstens zo goed als de in Nederland geteelde. De aardappelen zijn dit jaar grof van sortering, ik teelde ze nooit eerder zo grof. Ze zijn mooi ovaal, blinkend van kleur en zonder blauw of andere mankementen. Het zijn gewoon aardappelen waar geen 5 procent uitval op zal zitten. Ik verwacht dit jaar een 35.000 kilo per hectare netto te kunnen verkopen. Dat is goed voor een Asterix in dit Hongaarse gebied, in een niet-beregende teelt.

Wachten op regen loonde dubbel

De paar proefrooingen die ik eind september uitvoerde, maakten me bijna depressief. Alles wat je je kunt voorstellen met en na extreme droogte, was aan de orde. Aardappelen met uitdrogingsverschijnselen, laag soortelijk gewicht, niet-mooie schil, ritnaaldenschade: het was gewoon een rommeltje op een hoopje. En plots komt er rond 10 oktober die regen, waar die aardappelen zich ongans van hebben gezopen. Er bleef van de verschijnselen van eind september niets meer over. Dit heb ik nog nooit gezien, zo’n extreme en snelle verandering.

Oogst duurt langer dan gepland

Nooit waren we zo goed voorbereid op de oogst, en nooit duurde die zo lang. Een reeks technische hokus-pokusvoorvallen zorgde ervoor dat de oogsttijd doorschoof. Zo hadden we een kortsluiting in het elektronische circuit van de elektrohydraulica van de rooier. Nadat dat verholpen was, deed onze Fiat-trekker plots onaardig met zijn elektronica en hydraulica. Uiteindelijk hebben we de rooier aangepast aan onze Fendt 822, een klusje van enkele uren. Dat had uiteindelijk wel het gehoopte resultaat. Het bevestigt me er weer in dat een Fendt in huis staat voor zekerheid in het werk. Waar dan ook.
We rooien met brede banden. Bij jullie in Nederland kan zoiets niet, hier heeft het geen enkel negatief gevolg.
De regen van de afgelopen dagen gooit nu roet in het eten. Vandaag, 8 november, moeten we nog 4 hectare rooien. Gerlukkig blijven de temperaturen op peil. Ik verwacht deze aardappelen uiteindelijk wel te kunnen rooien.

Foto: Patrick Feliers