Vooruitzichten prijzen pluimveevoeders onzeker

Op basis van de huidige grondstofprijzen is er geen ruimte voor hogere pluimveevoerprijzen op korte termijn. Vanaf januari ontstaat door de maatregelen van Brussel een onzekere situatie.

De prijzen van grondstoffen bereikten in de eerste helft van maart het laagste niveau sinds december 2021. Daarna stegen de prijzen met 12,5% en bereikten eind mei de top. Vanaf eind mei is de trend van de prijzen weer omlaag. Het grondstoffenpakket voor de pluimveevoeders is nu vrij klein vergeleken met andere voeders. De belangrijkste producten zijn op dit moment mais, tarwe, sojabonen en sojaschroot.

Aanbod mais tijdelijk ruim

Het aanbod aan mais lijkt de komende maanden tijdelijk ruim te worden. Sommige oogsten vallen wat minder groot uit dan verwacht, maar in het algemeen is van september tot februari sprake van een ruim voldoende aanbod. Voor onze markt zijn vooral Brazilië en Oekraïne van belang, binnen de Europese Unie (EU) zijn dit vooral Frankrijk, Hongarije en Roemenië.

De Braziliaanse oogst komt dit jaar sneller van het land dan in 2023 en daardoor ook eerder op de markt. Wel is deze oogst belangrijk kleiner dan vorig jaar. Hierbij is echter van groot belang wat China doet. In 2023 en 2024 kwam minstens de helft van de Chinese import uit Brazilië. Met een mogelijke recordoogst in de Verenigde Staten (VS) en historisch lage prijzen is een verschuiving naar Amerikaanse mais een reële optie. Oekraïne is nog steeds de belangrijkste maisleverancier voor de EU. In het in juni afgesloten seizoen importeerde de EU 13,3 miljoen ton Oekraïense mais, 1,9 miljoen ton minder dan in 2022-’23.

Geen gebrek aan tarwe

In het algemeen is er geen gebrek aan tarwe, ondanks tegenvallende oogsten in sommige exporterende landen. De VS verwacht een goede oogst, Canada komt op een redelijk niveau uit. Argentinië verwacht een grotere oogst, terwijl met voldoende neerslag ook de Australische oogst in 2024-’25 groter zal uitvallen dan dit jaar.

De oogst van zachte tarwe in de EU valt dit jaar ongeveer 10 miljoen ton kleiner uit dan in 2023. Daardoor krimpen de eindvoorraden in juni 2025 mogelijk naar een minimaal niveau. Binnen de EU is de Franse zachte-tarwebalans potentieel zeer krap. Er moet met name bij de export worden bezuinigd.

Als de sojabonenoogsten in Noord- en Zuid Amerika in 2024-’25 aan de huidige verwachtingen gaan beantwoorden, ontstaat een zeer ruim aanbod aan sojaschroot. Het tarweverbruik kan daardoor flink afnemen.

Productie sojabonen naar record

Met gunstige weersomstandigheden bereikt de wereldproductie van sojabonen in 2024-’25 een recordniveau. De voorraden zullen dan verder toenemen. Hitte is hierbij doorslaggevend. Heet en droog weer in augustus zou funest zijn voor de Amerikaanse sojabonenoogst. Heet en droog weer gedurende september-november zou ongunstig zijn voor de Braziliaanse sojabonenoogst. Voor de Argentijnse oogst is het van belang hoe het natuurverschijnsel La Nina zich ontwikkelt. Een sterke La Niña leidt tot droogte in de Argentijnse sojabonengebieden en een tegenvallende oogst.

Minder raapschroot

Door een fors kleinere raapzaadoogst in de EU en beperkte importmogelijkheden zal het verbruik van raapschroot in de EU in seizoen 2024-’25 afnemen, mogelijk met 600.000 ton. Omdat het verbruik van sojaschroot in de EU aan beperkingen onderhevig is, zal raapschroot als veevoedergrondstof duur blijven.

Door tegenvallende oogsten van zonnebloemzaad in de belangrijkste exporterende landen krimpt het aanbod aan zonnepitschroot eveneens. Argentinië is het enige land dat in 2024-’25 een grotere oogst verwacht .

De EU is bij zonnepitschroot voor ongeveer 45% afhankelijk van import. In afgelopen seizoen bedroeg deze bijna 3,4 miljoen ton. Hiervan was 1,4 miljoen ton afkomstig van Oekraïne, 900.000 ton van Rusland en 680.000 ton van Argentinië. De oogst van zonnebloemzaad in Oekraïne is dit jaar getroffen door droogte. Russisch zonnepitschroot is onderworpen aan een invoerbelasting als resultaat van de laatste EU-sancties op Russische producten.

Prijs sojaschroot blijft hoog

Al met al zullen de prijzen van raapschroot en zonnepitschroot zich in 2024-’25 op een relatief hoog niveau handhaven, terwijl die van sojaschroot bij realisering van de verwachte oogsten zullen dalen. Dit heeft tot gevolg dat de vraag naar sojaschroot op wereldniveau zal toenemen. Binnen de EU zal sojaschroot in alle daarvoor in aanmerking komende voeders maximaal worden verwerkt, omdat dit het goedkoopste eiwitproduct is en blijft.

In theorie zou het EU-verbruik van sojaschroot kunnen toenemen in seizoen 2024-’25, maar door Brusselse maatregelen ontstaat vanaf 2025 een zeer onzekere situatie. Vanaf 1 januari 2025 zullen alleen nog producten, en hun afgeleiden, op de EU-markt worden toegelaten die geproduceerd zijn op grond die na 31 december 2020 niet meer is ontbost of aangetast. Deze eis treft vooral palmolie en soja, en dus ook palmpitschilfers, sojaschroot en sojahullen. Deze maatregelen veroorzaken binnen de EU een opwaartse druk op de prijzen van eiwitrijke grondstoffen. Op de wereldmarkt zullen met name de prijzen van soja hierdoor juist verder dalen.