Uienoogst in Ontario

Uientelers in Ontario rooien standaard hun uien zonder ze te klappen. Ze belanden met loof en al in het zwad. Daar liggen ze twee weken om te drogen.

De uienteelt in Ontario verschilt op een aantal punten met de teelt in Nederland. Er worden hier zowel gewone zaaiuien geteeld, hier kookuien genoemd, als de zogeheten Spaanse uien. Dit zijn wat mildere uien die zeer grof groeien, wel tot meer dan 10 centimeter dik.
Ook worden hier vrij veel uien gepoot. Daarbij worden planten opgetrokken in een kas en vervolgens uitgeplant op het veld. Dit is met name bij de Spaanse uien een must.

Rooien zonder klappen

Het grootste verschil met de teeltmethode in Nederland zie je echter bij de oogst. Standaard worden de uien hier gerooid zonder ze te klappen. Ze komen dus met loof en al in het zwad te liggen. Na een relatief lange veldperiode, tot wel twee weken, worden de uien opgeraapt. Deze lange veldperiode is nodig om al het loof voldoende te laten indrogen. Het oprapen gebeurt vervolgens met een lader die tegelijkertijd het loof van de uien verwijdert. Deze machine wordt hier vaak een uien-combine genoemd. In de lader is vaak een rollenafstaarter ingebouwd die het loof volledig verwijdert.
Ook zijn er machines die met sterke ventilatoren vanonder de zeefmat het uienloof omhoog blazen, waarna het loof door een messenbalk boven de rooimat wordt afgesneden. De hoogte van de messenbalk is verstelbaar, zodat de lengte van de staartresten geregeld kan worden, iets wat bij de machines met de rollenafstaarters niet mogelijk is.
Nadeel van deze manier van oogsten is dat het loof absoluut afgestorven en droog moet zijn. Beide systemen werken niet goed als het loof nog (gedeeltelijk) groen is.
Deze machines blazen ook al het eventueel aanwezige onkruid uit de uien.
Het risico van bewaarziektes door het korte afstaarten is hier niet zo groot, omdat er relatief weinig uien in de lange bewaring gaan.
Na de oogst worden de uien vaak in kisten buiten opgeslagen, waar gebruik wordt gemaakt van natuurlijke droging. Dit betekent wel dat de uien rond eind november weg moeten zijn in verband met vorstrisico.
Op ons bedrijf hanteren wij echter meer de Nederlandse methode, dus loofklappen voor het rooien en drogen met geforceerde lucht in een geïsoleerde bewaarplaats.

Markt wil grove sortering

Zoals gezegd worden de Spaanse uien zeer grof geteeld. Ook de zaaiuien zijn hier veel grover dan in Nederland. Bij voorkeur heeft de handel uien van 2,5 inch (68 millimeter) opwaarts. Voor uien onder de 1,75 inch (46 millimeter) is geen markt.
De prijsstelling gaat hier in dollars per zak van 50 pond gesorteerd product, wat neerkomt op 22,7 kilo.
In de meeste jaren start het nieuwe seizoen met prijzen rond de $10 per zak en loopt gedurende het seizoen terug naar ongeveer $5 per zak, wat gelijk is aan $0,22 per kilo. Spaanse uien zijn in de regel wat duurder, van $12 tot $8 per zak.