‘Trots op de boer’

Blauwtong, MRSA, glyfosaat, kaderrichtlijn water, kalenderlandbouw, stikstof, vogelgriep, PAS-melders en de wolf. Zomaar een greep uit de onderwerpen waar agrarisch ondernemers in Nederland mee moeten dealen. Tel daarbij op de stijgende kostprijzen, zo nu en dan ongenuanceerde reacties en onkunde vanuit de maatschappij, en een vaak rigide en haperend overheidsbeleid… Je zou er depressief van kunnen worden. Dat dit bij sommige ondernemers ook gebeurt, is een dieptrieste balans van een sector die op meerdere vlakken in de knel lijkt te zitten.

Aan de andere kant wonen, leven en werken we nog steeds in een land dat bekendstaat als landbouwkundig gezien een van de meest geschikte en vruchtbaarste delta’s van de wereld. Een land met een agrarische sector die qua kennis, innovatiekracht en ondernemerschap op hoog niveau presteert; een land dat een belangrijke rol vervult in de wereldwijde kennisverspreiding ten aanzien van de voedselvoorziening en puur vakmanschap, met doorzettingsvermogen van de agrarisch ondernemers. De uitspraak: ‘Trots op de boer’ is niet voor niets een begrip geworden.

Onzekerheid groot

Maar hoe trots op de boer zijn we nou eigenlijk? En hoe komt die waardering dan tot uiting? Want ondanks al het goede dat ik hierboven noemde, worden veel agrarische bedrijven in hun voortbestaan bedreigd, en is de onzekerheid voor veel boerengezinnen groot. Waar zijn we mee bezig? Waar zijn we mee bezig als je weet dat alle miljarden die hier worden geïnvesteerd uiteindelijk moeten leiden tot een fractionele vermindering van de opwarming van de aarde? Doen we dan het juiste door een groot deel van de agrarische sector de nek om te draaien? Staan bijvoorbeeld voedselzekerheid en de toenemende afhankelijkheid van het buitenland nog op de agenda?

Samenwerken met natuur

Uiteraard moeten we goed op het milieu passen. Dat beseft iedere boer ook wel. Je bent afhankelijk van de natuur; je werkt ermee samen. En er zullen situaties zijn waarin dat nog beter kan of moet. Er is op verschillende plekken en niveaus in de keten of de bedrijfsvoering vast nog ruimte voor verbetering. Maak daarom boeren en de toeleverende sectoren nog veel meer deel van de oplossing en creëer daar ruimte voor, in plaats van ze te behandelen als het probleem dat met bureauoplossingen aangepakt moet worden.

Doen waar de sector goed in is

Laat de sector doen waar die goed in is: oplossingen bedenken, onderzoeken, innoveren, ondernemen. Stimuleer veel meer nog dan nu het geval is boeren en ondernemers in de toeleverende sectoren op een positieve en perspectiefvolle manier. Ontwikkel daar een langetermijnstrategie op. Trots op de boer houdt naast een goed verdienmodel ook in dat boeren als een serieuze partner gezien worden in het aanpakken en oplossen van de uitdagingen waar de sector voor staat. Het is tijd om ‘Trots op de boer’ in woord en daad weer nieuw leven in te blazen!