Siem Jan Schenk: Boer onder bestuurders

Oud-LTO-bestuurder Siem Jan Schenk is afgelopen zondag overleden. Schenk is 70 jaar geworden.

Boerenzoon Siem Jan Schenk (1954) bestierde een gemengd bedrijf met varkens en koeien in Nieuwe Niedorp (Noord-Holland). Later specialiseerde hij zich in de melkveehouderij. Het bedrijf is voortgezet door zijn zoon Thomas. Vlak voor zijn overlijden bracht Schenk op zijn ziekbed een laatste bezoek aan ‘zijn’ koeien.

Schenk was binnen LTO Nederland op verschillende fronten actief, onder andere als voorzitter van de vakgroep melkveehouderij en als voorzitter van LTO Noord.

Roerige periode

Hij leidde LTO Noord door een roerige periode waarbij de belangenorganisatie de tering naar de nering moest zetten. Schenk zei daar zelf destijds over dat het geen gemakkelijke periode was geweest. Hij stelde zich na vier jaar ook niet weer herkiesbaar als voorzitter.

Daarnaast was hij waterschapsbestuurder bij het waterschap Groot-Geestmerambacht en later bij het Hollands Noorderkwartier. Binnen de VVD was hij lid van de partijcommissie voor landbouw. Hij was ook bestuurder bij de Stichting Weidegang en de Gezondheidsdienst voor Dieren. Schenk stond mede aan de wieg van het Deltaplan Agrarisch Waterbeheer. Zijn goede relaties met de latere inspecteur-generaal Peter Heij van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat bleken belangrijk om het deltaplan vleugels te geven. Schenk was blij dat hij als portefeuillehouder Ruimtelijke Ordening bij LTO er in was geslaagd fondsen voor het Deltaplan Agrarisch Waterbeeheer aan te boren. “Een mooi project waarmee boeren werken aan kwalitatief beter water en voldoende water voor de toekomst”, oordeelde Schenk zelf.

Schenk stond bekend als recht-door-zee, een aimabele, toegankelijke en standvastige bestuurder, voor wie goede persoonlijke verhoudingen belangrijk waren. Hij hield van inhoudelijk diepgaande gesprekken,  waarbij hij zocht naar de onderliggende overtuigingen van zijn gesprekspartners. Hij discussieerde, maar maakte nooit ruzie.

Omgevingsbewust

Schenk wist zijn eigen positie te relativeren en begreep dat zijn standpunten of die van de organisatie die hij vertegenwoordigde niet altijd werden overgenomen door degenen die besluiten namen. Hij was omgevingsbewust, zegt Jan Klink, die met Schenk in de VVD-partijcommissie voor landbouw zat.

Siem Jan Schenk bleef een boer onder de bestuurders, zegt Gerbrand van ’t Klooster die jarenlang met Schenk samenwerkte bij LTO Nederland. Soms kleefde de geur van zijn bedrijf nog aan hem, als hij als voorzitter een vergadering leidde,  herinnert Klink. Een charme die hem niet kwalijk werd genomen en waarvoor Schenk zich ook niet schaamde.

Klink zag dat Schenk als bestuurder een zekere grandeur had: “Als hij ergens binnenkwam, dan stond er iemand. Iedereen wilde even met hem praten.”