Boerderij
‘Nederland: koploper in kwaliteit, efficiëntie en innovatie’
In eigen land lijken we het weleens te vergeten, maar Nederland is op agrarisch gebied in de wereld een grootmacht. Niet alleen in cijfers.
De kwalificatie ‘tweede exporteur’ klinkt inderdaad stoer, al is hier natuurlijk wel wat op aan te merken. Een kwart is wederuitvoer. De bananen, kiwi’s en sinaasappelen gaan direct vanuit Rotterdam naar een andere bestemming.
Nederland is vooral ook koploper op terrein van innovatie, kwaliteit en efficiëntie. Vraag het Aalt Dijkhuizen. Als hij richting Schiphol rijdt, verstomt langzaam de kritiek. Eenmaal in de lucht richting verre bestemming stijgt de waardering voor de Nederlandse agrarische sector. Wageningen is wereldwijd een begrip. In agrarische kringen misschien wel bekender dan Amsterdam!
CEO Jonathan Webb van tuinbouwbedrijf AppHarvest in de Amerikaanse staat Kentucky typeert de Nederlandse glastuinbouw als een ‘verborgen schat’. Zijn onderneming, op Nederlandse leest geschoeid, staat genoteerd op de Nasdaq. Let wel, niet als tuinbouw- maar als techbedrijf! Hij haalde met de beursgang eerder dit jaar een half miljard dollar op.
Nederland boekt nog steeds vooruitgang
Natuurlijk zit er aan deze positie een keerzijde. Critici wijzen er maar al te graag op, echter veelal zonder zich echt te verdiepen in de verworvenheden. Bijzonder dat rijksbouwmeester Floris Alkemade vorige week in tv-programma Zomergasten hier nog eens op wees: “In Nederland produceren we duurzamer dan we consumeren.” Dit is een tik op de vingers van de critici. Op alle fronten in milieu, energie en grondstoffenefficiëntie wordt nog steeds vooruitgang geboekt.
Nederland loopt in de bio-barometer van Eurocommissaris Frans Timmermans misschien niet voorop in Europa. Dit is ook een te eenzijdige koers. Er zijn talrijke andere duurzaamheidsinitiatieven, zoals On the way to PlanetProof of het Beter Leven-keurmerk, die tellen. In alle sectoren lopen programma’s.
Boeren en tuinders moeten tijd en ruimte krijgen om te innoveren; vrijheid om te ondernemen hoort daar bij
Omslag is al lang aan de gang
De noodzakelijke omslag die links en rechts wordt gepredikt, is al lang aan de gang. Je moet het wel willen zien. En boeren en tuinders moeten tijd en ruimte krijgen om te innoveren. Vrijheid om te ondernemen hoort daar bij. Stel een doel, en geef ondernemers de ruimte hun bestemming én route te kunnen volgen. Afhankelijk van de plek, leeftijd en fase zullen zij een keuze maken.
Natuurlijk heeft de consument in dit hele traject een rol. Misschien wel de belangrijkste. Extra’s hebben een prijs. De consument moet bereid zijn daarvoor te willen betalen. Stembiljet en kassabon moeten op elkaar zijn afgestemd. Op dit terrein is nog een wereld te winnen.
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht
We zijn een grootmacht.
Net een oorlog terwijl meer dan de helft van de soldaten ( boeren) gesneuveld is kraaien de generaals VICTORIE.
… …..werkgelegenheid, de boer betaald.
Wanneer de ‘boeren’ belangenbehartigers vinden dat het productievolume voor de aanverwante bedrijven instand moet worden gehouden is dat prima, denk ik, maar denk ook eens aan de boer, denk eens een keer aan het verdienmodel van de boer. Nu wordt de boer alleen gebruikt als productiemachine en als sluitpost voor de gehele keten. Deze
‘boeren’ belangenbehartigers zouden beter moeten weten.
Het zou goed zijn wanneer alle aanverwante bedrijven en onderwijsinstellingen (de kapitaalkrachtige partijen uit de agrarische sector) een fonds creëren waaruit de boer betaald krijgt om het volume in de markt in stand te houden. De boer faciliteerd, tegen het eigenbelang in, het verdienmodel van deze partijen en daar mag best iets tegen overstaan. Een vergelijkbaar systeem zoals de productschappen voorheen onderzoek financieren, met het verschil dat nu de boer betaald wordt voor zijn rol waar vanuit de markt geen vergoeding tegen overstaat. (Google: In de vier innovatieve varkensflats van Yang Xiang komt geen virus binnen )
‘Boeren’belangenbehartigers willen vooral krampachtig het huidige productie volume instand houden voor de aanverwante bedrijven.
Wanneer een boer een alternatief verdienmodel kan ontwikkelen waarbij het productievolume van de primaire tak zou kunnen dalen dan zijn deze partijen tegen.
Zo schreef LLTB samen met een van de grootste voerleveranciers van Nederland, die bij de superrijken horen, een artikel in de krant. Het kwam erop neer dat het huidige productievolume kosten wat kost in stand gehouden moet worden. Omdat aanverwante bedrijven en onderwijsinstellingen hierbij floreren, hun verdienmodel is oa. volumehandel en ze kunnen aan de hand van de strenge Nederlandse wet en regelgeving, producten, diensten en kennis ontwikkelen die vervolgens geëxporteerd worden om geld te verdienen en de productie bij de agrarische sectoren in het buitenland sterk te verbeteren. Deze partijen verzilveren de inspanningen van de boer. In het krantenartikel kwam het verdienmodel van de boer niet voor, dat is voor deze partijen niet interessant.
Aan de andere kant zit het hoge productievolume de boer vaak in de weg, opbrengstprijs: vraag en aanbod, en bij strengere wet en regelgeving moet de boer de kosten maken om het productievolume voor de hele keten in stand te houden. In de huidige situatie zijn de belangen tegengesteld. Dit zul je ook zien in de uitkomst van de stikstofsoap, veehouders zullen net als de intensieve-veehouderij aan de luchtwassers moeten, goed voor de economie en…..
… …..werkgelegenheid, de boer betaald.
Wanneer de ‘boeren’ belangenbehartigers vinden dat het productievolume voor de aanverwante bedrijven instand moet worden gehouden is dat prima, denk ik, maar denk ook eens aan de boer, denk eens een keer aan het verdienmodel van de boer. Nu wordt de boer alleen gebruikt als productiemachine en als sluitpost voor de gehele keten. Deze
‘boeren’ belangenbehartigers zouden beter moeten weten.
Het zou goed zijn wanneer alle aanverwante bedrijven en onderwijsinstellingen (de kapitaalkrachtige partijen uit de agrarische sector) een fonds creëren waaruit de boer betaald krijgt om het volume in de markt in stand te houden. De boer faciliteerd, tegen het eigenbelang in, het verdienmodel van deze partijen en daar mag best iets tegen overstaan. Een vergelijkbaar systeem zoals de productschappen voorheen onderzoek financieren, met het verschil dat nu de boer betaald wordt voor zijn rol waar vanuit de markt geen vergoeding tegen overstaat. (Google: In de vier innovatieve varkensflats van Yang Xiang komt geen virus binnen )