Kleiner wonen is opruimen

Columnist Willem Bruil is verhuisd. Het ging minder makkelijk dan vorige keren, omdat het nieuwe huis kleiner is. Een vermoeiende klus, maar er is troost.

Sinds woensdag wonen wij in een ander dorp, 10 kilometer van ons oude huis vandaan. Dat lijkt niet ver weg. En dat is het fysiek natuurlijk ook niet, maar moreel is er toch een behoorlijke afstand. Van het ene dorp in de Achterhoek naar het volgende dorp. We hebben afscheid genomen van de oude buurt en gaan binnenkort kennismaken met de nieuwe. We ontvangen nu heel ander ongeadresseerd drukwerk dan voorheen, bijvoorbeeld het lokale huis-aan-huisblad met weer heel andere verhaaltjes en advertenties.

Nog stemmen in de oude gemeente

Pas na de verkiezingen gaan we formeel verhuizen, want ik wil nog in mijn oude gemeente stemmen. In de nieuwe gemeente weten we immers nog niets van de plaatselijke politiek.

Op de nieuwe plek wonen wij ook in het centrum van het dorp en niet meer buitenaf. Aan de ene kant jammer – je mist het uitzicht over de landerijen en de rust van het platteland – maar het heeft ook wel weer voordelen. Men kan zo even naar de supermarkt lopen, of naar de slijter, of naar de broekenwinkel of boekwinkel, de chinees, al naar gelang de pet staat. Dat is er allemaal. En met het oog op de leeftijd: ook het café bevindt zich op rollator-afstand, evenals het station.

Kleiner wonen is lastig

Zo’n verhuizing is trouwens geen sinecure. Wij zijn best wel vaak verhuisd en meestal was dat een fluitje van een cent. Maar ja, dan was het ook altijd naar een groter huis, en dat is een stuk gemakkelijker. Nu zijn we kleiner gaan wonen en dat betekent dat je veel spullen moet weg doen. Gelukkig bevindt de kringloop zich ook niet ver weg. Maar erg vermoeiend is het allemaal wel – dozen inpakken, dozen uitpakken, trap op trap af, zaken halen en wegbrengen, zeker met een griep onder de leden.

Het meest vermoeiend is misschien wel dat je wekenlang allerlei beslissingen moet nemen: de keukenbouwers, de vloerenleggers, de stoffeerders, de schilders, de verhuizers: allemaal hebben ze vele vragen waarover je nog bijna nooit hebt nagedacht. Ik troost mij met de gedachte dat dit hoogstwaarschijnlijk de op een na laatste keer is dat we verhuizen.