Kijkje in 1954: maandag wasdag

Maandag wasdag, het was vroeger heel gewoon. Om het vele handwerk, zowel op het achtererf als op het voorerf, in goede banen te leiden, maakte men een weekplanning. Wellicht hield niet iedereen op maandag wasdag, maar een vaste dag was er vaak wel.

Enorm karwei

Wassen was vroeger namelijk een enorm karwei. Wasmachines bestonden nog niet, dus kwam het aan op voorweken, uitkoken, schrobben, spoelen en handmatig uitwringen. Er waren zeker twee tot drie dagen mee gemoeid. Boerinnen liepen op zulke dagen met ontblote armen, rood en rauw van het hete sop, de zeep en soms ook chloor.

Drooglijnen

Lakens, schorten en kapjes kregen soms nog een nabehandeling met stijfsel, daarna kon de hele handel aan de lijn. De witte was werd ook wel op een bleekveld gelegd maar ten tijde van de foto kwam dat al niet veel meer voor. Vrijwel elke boerin gebruikte toen al drooglijnen. Wapperend in de wind droogde het goed snel, mits het natuurlijk zonnig en winderig weer was.

Een dag met klamme mist zette geen zoden aan de dijk, dan kwam het droogrek eraan te pas, dat werd vol sokken en onderbroeken gehangen waarna het bij de kachel kwam te staan. Wie herinnert zich niet de schroeilucht als het te dichtbij hing? Maar ’s zomers speelde dat niet.

Elke dag schone kleren niet vanzelfsprekend

Omdat wassen zoveel werk was, waren elke dag schone kleren niet vanzelfsprekend. Een hemd kon je best nog een keer aan, een onderbroek ook. En bovenlakens waren na verloop van tijd nog prima te gebruiken als relatief schone onderlakens.