Redactie
Elsie Schoorel
Freelance tekstschrijver en redacteur
Bastiaan (44) en Henrike (42) Flierman wonen met hun kinderen Stijn (12) en Tessa (9) in Diepenveen (Ov.) Ze runnen De Zwijnenberg, een akkerbouwbedrijf van 100 hectare. Bastiaans vader Johan (73) is dit jaar uit de maatschap gegaan en vervangen door Henrike, maar hij werkt nog dagelijks mee.
Johan Flierman (73): ‘Kinderen altijd gesteund in hun keuzes’
“Mijn opa begon ooit op de huidige plek. Hij had een paar varkens en koeien, zoals dat toen ging. Nadat mijn opa vrij jong overleed, nam mijn vader het bedrijf over. Er was nog melkvee, maar hij was vooral van de akkerbouw : aardappelen en suikerbieten waren er zolang ik me kan heugen. Hij was ook altijd wel in voor nieuwe dingen, probeerde van alles. Misschien heb ik dat ondernemende van hem geërfd.
Mijn broer en ik volgden allebei een landbouwopleiding, al lag er geen vast plan om het bedrijf over te nemen. Maar mijn interesse was er wel. Het lag voor de hand dat ik opvolger zou worden. Ik had niet veel met melkvee en we zaten destijds met de boterberg, dus na de overname ben ik daar vrij snel mee gestopt. Toen zijn we nog wel doorgegaan met vleesvee. Op enig moment zijn we ook met lelies begonnen. Totdat dat minder liep, toen zijn we in de gladiolen gegaan. Je moet doen wat de markt vraagt.
Vrij in wat ze doen We hebben de kinderen geheel vrijgelaten in wat ze gingen doen. Ze hebben ook alle drie een andere opleiding gevolgd. Dat Bastiaan de boerderij zou overnemen, was voor ons dus ook echt geen vanzelfsprekendheid. Hij was als kind wel altijd het meest aan het meehelpen. Gelijk als hij uit school kwam, trok hij de overall al aan en vroeg wat er moest gebeuren. Toen hij in de techniek werkte, bleef hij toch wel betrokken bij de boerderij. Uiteindelijk koos hij ervoor om die over te nemen.
In 2016 zijn mijn vrouw en ik in een dorp gaan wonen, op zo’n 12 kilometer afstand. Het was een bewuste keuze om niet op het erf te wonen. Sinds ik elders woon, maak ik niet meer alles mee en is het voor iedereen duidelijk dat Bastiaan aan het roer staat. Hij neemt de beslissingen en regelt alles. Ik kom vrijwel elke dag nog meewerken, zolang als het gaat.
Afscheid kunnen nemen Bastiaan weet wat er maatschappelijk speelt. Het wordt er niet makkelijker op in de landbouw, daar moet je tegen kunnen en dat kan hij wel. We zijn allebei rustige types. Er zijn heus wel kansen, zoals andere teelten. Belangrijk is om er vertrouwen in te hebben en het leuk te vinden. Ik verwacht niet van hem dat hij per se boer blijft. Als hij het leuk vindt, moet hij het doen, maar als het te moeilijk wordt, moet je ook afscheid van de landbouw kunnen nemen en iets anders gaan doen. Er is een ander leven naast de boerderij, daar is onze familie wel van doordrongen.”
Bastiaan Flierman (44): ‘Bijna alles van mijn vader geleerd’
“Het leven op een boerderij gaf me als kind een hoop vrijheid. Er was altijd genoeg te doen en ik kon me prima vermaken buiten. Toch had ik niet het gevoel dat ik per se boer wilde worden. Ik volgde een technische opleiding, HTS werktuigbouwkunde, en heb een paar jaar in die sector gewerkt. Maar langzaamaan kwam ik toch in een spagaat: parttime op de boerderij werken was niet handig.
In 2012 ben ik in de maatschap gegaan. Bijna alles wat ik weet over landbouw, heb ik van mijn vader geleerd. Dat was ook nodig omdat ik geen opleiding in die richting deed. Hij is een enorme vraagbaak met een flinke bak ervaring en kennis.
Samenwerking was altijd prettig Ik heb nu de leiding, maar alles gaat in overleg. Mijn vader is er elke dag en doet nog alles. Dus eigenlijk is er niet zoveel veranderd, alleen op papier. Onze samenwerking is altijd prettig geweest. We overleggen veel, maar hij is niet overdreven bemoeierig. Hij probeert nu minder raad te geven. Af en toe vindt hij dat hij nog wat bij moet sturen. Daarbij is hij niet overheersend, dwingend of irritant. Het gaat op goede voet. Soms doe ik iets met zijn advies en soms niet, dan is het ook goed. Wij laten ons allebei niet gauw gek maken. Henrike krijgt weleens de vraag: ‘Kennen die twee wel stress?’
Het ondernemende, altijd kijken naar nieuwe mogelijkheden, heb ik vast van hem. Ik vind het interessant om een nieuw gewas op te starten en te kijken of daar muziek in zit. Vooruitdenken, en ook accepteren als een gewas weer sneuvelt, dat hoort erbij. En als er geïnvesteerd moet worden, ging mijn vader niet over één nacht ijs. Dat geldt voor mij ook.
Toekomstbestendig met teeltplannen Dat mijn ouders in een dorp in de regio wonen, is prima. Ze vermaken zich prima daar en hebben alle voorzieningen bij de hand. Mijn vader komt dagelijks met de auto naar de boerderij, een kwartiertje rijden. Als het druk is, dan komt hij vroeg, en anders komt hij na de koffie. Het is prettig dat hij zo lang betrokken geweest is en ook blijft. We zijn redelijk toekomstbestendig bezig met onze teeltplannen. We moeten meeveren met de regels, maar ik denk dat we dat kunnen. We kijken goed naar de vraag en spelen daarop in, zoals nu met veldbonen.
Ik heb nog geen idee of mijn zoon of dochter zou willen opvolgen, dat vind ik ook niet belangrijk. Het was voor mij geen halszaak en dat ga ik er voor hen ook niet van maken. Als ze het willen, zal ik ze er goed in meenemen.”
Boerderij
Reacties
Je moet een account hebben om te reageren
Voordelen van een account:
Krijg toegang tot de beste en meest actuele artikelen.
Discussier mee met collega’s, experts en specialisten.