Europa ter discussie

Het CDA wil zeggenschap overhevelen van Brussel naar de nationale staten. Onder meer in het milieubeleid – denk aan nitraat – wil de partij dat Nederland meer zelf mag bepalen. Dit is nogal een ommezwaai. De christen-democraten waren tot nu toe altijd erg pro-Europa en wilden liever meer dan minder Europese integratie.

Buma en de zijnen vinden kennelijk dat de tijden zijn veranderd. Aangrijpingspunten hiervoor zijn er genoeg, zoals de geruchtmakende speech van de Britse premier Cameron en de titanenstrijd over de begroting.

Er zitten veel kanten aan renationalisatie van Europees beleid, positieve en negatieve. Als het om nitraatbeleid gaat, bijvoorbeeld, is er best wat voor te zeggen dat Nederland dit zelf invult. Dan kunnen we het huidige systeem met een vrijwel permanente uitzonderingspositie (derogatie) gewoon verheffen tot nationaal beleid. Maar als het om landbouwbeleid gaat, ligt het anders. De Nederlandse agrosector heeft er alle belang bij dat dit Europees blijft. Dan kunnen de Duitsers en Fransen voor ons de kastanjes uit het vuur blijven halen, zoals ook nu weer lijkt te gebeuren met de frontale aanval van bondskanselier Merkel op Ciolos’ vergroeningseisen.

Een totaaloordeel over renationalisatie is eigenlijk niet te geven. Wel is de zet van het CDA een aanzet tot een volwassen debat  over Europa. Die is nodig, want tot nu toe kwam de discussie amper buiten het schema ‘voor’ of ‘tegen’, en dat is niet toereikend voor zo’n complex geheel.