Eindelijk oogsten

De oogst begint laat dit jaar in het zuiden van Alberta. De opbrengst van het koolzaad is goed, maar het drogen in het zwad neemt dan wel erg lang.

Vroeger zeiden ze het al. Is het geen oogsten in augustus, dan wordt het pas oogsten in oktober. En het lijkt aardig die kant op te gaan.
We hebben een veel natter jaar dan we gewend zijn. Alles is ongeveer drie weken later dan in andere jaren. En de luzerne had al flink geleden van de nachtvorst in mei.
 
Bij buurman Van Dijk is de canola (koolzaad) droog genoeg om te combinen. De meeste telers maaien het koolzaad eerst in zwad. Dan laten ze drogen, en dan pas wordt er gecombined. De buurman zit zelf op de combine, mijn man Gerard rijdt op de trekker met wagen om het zaad naar de graansilo te brengen. De meeste boeren rijden het graan met een truck weg, maar dit werkt ook uitstekend.

De opbrengst valt mee. Die is ongeveer 58 bushel per acre. Een bushel canola is 60 engelse ponden van 454 gram, een acre is 0,4 hectare. Dat brengt de opbrengst op bijna 4 ton per hectare.

De nachten zijn hier koel, het is nog net boven het vriespunt. Daardoor kunnen de mannen pas rond de middag beginnen. Afgelopen vrijdagmiddag zijn ze bij buurman Van Dijk klaar met combinen van de 150 acre (60 ha.) canola, 140 acre gerst is nog to go. Maar eerst is het onze beurt.
 
Daar komt de combine het land oprijden, eerst even een stukje proberen om te testen of onze gerst droog genoeg is. Het graan bevat nog 18.8 % vocht. Dat mag echter maar maximaal 14 procent zijn. Een tegenvaller.
Dat is het nadeel van een 30 voets (9 meter) brede swather (zwadmaier) bij een goed, zwaar gewas. Dan krijg je een erg dik zwad wat een lange droogtijd vraagt.

Daarom gaan de mannen maar door naar buurman Buijs om zijn gerst te oogsten. Hij blij, want ze voorspellen regen.