Eindelijk, een mestakkoord!
Het is zover, er is een mestakkoord. Mestverwerking wordt verplicht. Mineralen moeten van een kostenpost een opbrengstenpost worden. Als dit lukt, is een historische stap gezet.
Het is zover! Er is een mestakkoord. “Wij gaan mest weer een ‘normale geur’ geven”, zei staatssecretaris Bleker gisteren tijdens ons overleg. Ook staatssecretaris Atsma was bij dit overleg aanwezig. Op zich al uniek om twee staatssecretarissen gelijktijdig aan tafel te hebben. Na stevige onderhandelingen ligt er een ingrijpende verandering van beleid. Een echt vernieuwend hoofdlijnenakkoord voor toekomstig mestbeleid. Er is duidelijkheid gekomen over deze langslepende kwestie. Na meer dan 20 jaren lijkt het erop dat we gestructureerd gaan werken aan de oplossing van ons mineralenoverschot.
De aanpak loopt langs drie sporen:
1. Er komt een verplichting voor bedrijven met een mineralenoverschot om de mest te gaan verwerken. Het maakt niet uit of je nu koeien, kippen of varkens hebt. Overschot is overschot. Voor de varkenssector is die gelijke behandeling van diersoorten belangrijk. De verwerkte mest moet buiten de Nederlandse land- en tuinbouw worden afgezet. Het exporteren van mest blijft mogelijk en geeft een ontheffing van verdere verwerking mits het gehele bedrijfsoverschot wordt geëxporteerd.
2. Maatregelen om fosfaat en stikstof in het voer te verminderen moeten een eind maken aan het overschrijden van het mestproductieplafond.
3. Producten uit dierlijke mest moeten als kunstmestvervanger worden erkend. De overheid gaat zich hier sterk voor maken in Europa.
Gezamenlijke krachtinspanning
Dit zijn de globale hoofdlijnen van het akkoord. Dat past in de door ons uitgezette lijn. Dat is ook de lijn die wij op hoofdlijnen afgelopen winter en voorjaar met onze leden hebben besproken. De intensieve discussie met onze leden en in aansluiting daarop het lobbytraject vanuit LTO hebben naar mijn mening een positief resultaat opgeleverd. Daarbij realiseer ik me terdege dat de uitwerking van de maatregelen pijn zullen gaan doen op veel bedrijven. Er wordt van ons een stevige inzet gevraagd. Dat zal niet makkelijk zijn in de economisch moeilijke tijden waarin de varkenssector zich momenteel bevind. Realiteit is wel dat we nu ook veel geld betalen voor de afzet van onze mest. Het nieuwe beleid geeft ons kansen om onze eigen problemen op te lossen. Ik ben dan ook blij dat dit akkoord de instemming heeft van alle sectoren binnen LTO en ook van de NVV. Het is niet de tijd om jezelf te profileren, maar het is van belang om de gezamenlijke krachtsinspanning die we moeten leveren te onderstrepen. We moeten het samen doen.
Beren op de weg
Natuurlijk weet ik ook dat de hoofdlijnen nog uitgewerkt moeten worden. We zullen nog zeker beren op de weg tegenkomen. Er is een breed besef dat we aan de slag moeten, en aan ons de verantwoordelijkheid om dat waar te maken. In plaats van geld in dierrechten te steken, moeten we nu investeren in de verwerking. Van een probleem moeten we een kans maken. Als we daarin slagen, hebben we een historisch akkoord gesloten.
Eindelijk verlost van mestprobleem
Ik ben er trots op dat overheid en bedrijfsleven hebben gekozen voor een beleid met draagvlak onder de sectoren. Waarbij economie en innovatie leidend zijn en waarbij mineralen hopelijk in de toekomst een opbrengstenpost zullen worden in plaats van een kostenpost. Zover is het echter nog niet. De Europese Commissie moet zijn zegen nog geven aan dit voorstel. Bij ons moet de hand aan de ploeg. Hoe moeilijk ook: eindelijk verlost zijn van het mestprobleem is onze uiterste inspanning waard. Samen moeten we dat doen.