Een spannend product

In een overvolle markt is het de kunst de consument juist te laten kiezen voor de Nederlandse aardappel. Marketing is hiervoor de oplossing.

Recent meldde een vooraanstaande belangbehartiger: “Na een seizoen met zulke slechte prijzen als in 2011 gaat het areaal altijd krimpen. Dat is nu ook de verwachting. Gezien de redelijke graanprijs is er dit jaar een goed alternatief voor de aardappelteelt.”

Je moet je afvragen: is krimp het juiste antwoord op slechte prijzen? Wanneer de prijzen slecht zijn, is minder produceren de eerste reactie. Maar deze ontwikkelingen moeten aanzetten tot nadenken. In een overvolle markt met te veel productie is het de kunst de consument juist voor die Nederlandse aardappel te laten kiezen. Immers, bij krimp van het areaal springt een ander in het ontstane gat en neemt hij de productie, weliswaar tegen lage prijzen, over. Iets wat de Belgen de laatste jaren hebben gedaan. Dat moet anders. Om te komen tot een beter rendement in de aardappelteelt, moeten we de klant aan ons binden. Marketing is de oplossing.

De aardappel is al jarenlang een zelfde product, hooguit zijn de rassen wat veranderd. Verder is de aardappel zoals wij die produceren wat saai en eentonig, zij het van goede kwaliteit. De aardappel moet een spannend product worden! Een product met veel variatie. Variatie geeft meer mogelijkheden tot marketing en klantenbinding.

Enige jaren geleden was de situatie in de tomatenmarkt vergelijkbaar met die van de consumptie- en frites-/chips- aardappelmarkt. Een eenvormig product: een ronde, rode tomaat. Iedereen herinnert zich nog wel de Wasserbombe-affaire. De Nederlandse tomaat werd gezien als een waterzak, smakeloos en zonder waarde. Gevolg: geen tomaat meer van Nederland naar Duitsland. Tomatentelers hebben dit goed opgepakt, zijn gaan variëren met hun product en hebben marketing voorop gezet.

Welke variaties zijn mogelijk bij aardappelen? Waarom zijn ze in hooguit twee kleuren verkrijgbaar? Waarom zijn ze allemaal rond? In bijvoorbeeld de Verenigde Staten zie je rode, paarse en blauwe aardappelen, waarbij niet alleen de schil gekleurd is, maar ook het vruchtvlees. Variatie is mogelijk. In vorm: lengte, omvang. En wat te denken van smaak? Nu wordt de marketing van aardappelen gebaseerd op basis van kookeigenschappen. Waarom wordt niet meer gedaan met de smaken zout, zoet, bitter?

Zo kan ik nog even doorgaan met het bedenken van variaties, met creatieve sessies kom je ver. Het initiatief om te komen tot een betere marketing moet komen van de basis, van u als akkerbouwer.

Ook hier valt een vergelijking te trekken met de tomatentelers. Niet de handelsbedrijven of de verpakkers zorgden daar voor de vernieuwing, het waren de tomatentelers zelf. Zij kozen voor de vernieuwing van het product en namen ook de marketing en verkoop zelf ter hand. Leerden hun klanten kennen en communiceerden met hen over hun wensen.

Wanneer kunnen we de eerste nieuwe telersvereniging van de paarse aardappel of de zoute aardappel verwachten? Actie is dringend gewenst.