Een Pool voor het werk

Vorige week hebben we het inkuilen afgerond. Onze loonwerker had een paar Polen ingehuurd om in de korte tijd van mooi weer veel te doen. Harde werkers, die Polen en nog aardig ook. Ze keken niet op hun horloge, maar gingen pas van het erf als het werk klaar was.

Ik begrijp nu goed dat de tuinbouw niet zonder Poolse arbeidskrachten kan. Dat blijkt ook uit een onderzoek van een uitzendbureau. De uitkomsten zijn duidelijk. Polen hebben een betere arbeidsmentaliteit dan Nederlandse werknemers. Ze werken harder en ook correct. Hun productiviteit is veel hoger.

Plannen om Nederlandse langdurig werklozen in de land- en tuinbouw aan een baan te helpen, hebben dan ook weinig kans. We hebben dat gezien in het Westland, waar de Rotterdamse wethouder Florijn trachtte werklozen te interesseren voor een baan bij een tuinder. Het werd een grandioze mislukking.

Het is ook naïef om te denken dat boeren, tuinders en loonbedrijven medewerkers willen aannemen om de kaartenbakken van de uitkeringsbureaus leger te maken. Wij zijn geen sociale werkplaats. We hebben mensen nodig die rendabel werken. En dat zijn dus op het ogenblik de Polen.

Er zijn er straks veel meer nodig. De schaalvergroting gaat in alle sectoren van de landbouw door. Dat betekent een grotere behoefte aan agrarisch medewerkers. Mensen, die met genoegen het boerenwerk doen.

Dat zijn waarschijnlijk niet de werkzoekende Nederlanders, maar Polen. Bemiddelingsbureaus, die Polen en andere buitenlanders, die graag willen werken, kunnen leveren krijgen het druk.

Er is ook niks mis mee. Ze worden betaald via de normale cao. Het voordeel zit in de productiviteit. Dat is van belang bij de smalle marges van boer en tuinder. Werkminnende Polen kunnen daar beter bij helpen dan werkschuwe werklozen.