AJK Walcheren sluit jaar af met Trekker Light Show.

Leegstaande bedrijfsloodsen in Serooskerke dienden als verzamelpunt voor de Trekker Light Tour Walcheren 2018. Van daar uit begon de tocht om half zeven in de avond. De trekkers hebben er zo te zien zin in. - Foto's: Anton Dingemanse

In een kleurrijke stoet nadert de colonne de rijdende stop op het terrein van Aannemingsbedrijf de Voogd. Het bedrijfsterrein was omgebouwd tot een keerlus en met een broodje warme worst werd de route richting Meliskerke vervolgd.

Op kop de winnaars van de tweede prijs. De dames Hannie Brouwer en Erica Toutenhoofd hadden zich als ijsbeer verkleed om met hun Same zonder cabine de kou te trotseren.

En daar zijn de ijsberen alweer nu in tegengestelde richting, ze passeren hier net de winnaar van de eerste prijs.

Nog een paar fraaie creaties. De voorste is een John Deere maar wat er onder de lichtjes van de achterste schuil gaat is ongewis. Degene die het weet mag het zeggen.

De pechprijs werd letterlijk in de wacht gesleept door Peter Maranus. Zijn Fiat gaf er al na enkele kilometers de brui aan. Een flinke John Deere schoot te hulp en met een trekstang kon toch de gehele rit mee gedaan worden.

Ook aan de achterkant werd aandacht besteed zoals te zien aan deze Fiat. Na Meliskerke werd Zoutelande nog aangedaan om dan door te stomen naar Westkapelle waar tot spijt van de vele kijkers een eind aan de rondrit kwam. In de uitspanning 'Het kasteel van Batavia' werden de winnaars bekend gemaakt en een beetje na gefeest.

Een rijdende stop houdt in dat er snel een versnapering wordt aangereikt en dan meteen doorrijden.

De rondrit is begonnen. Via Vrouwenpolder gaat de tocht naar Oostkapelle voor de eerste zogenoemde rijdende stop . Met een rustig gangetje werd via een aantal dorpen ongeveer 35 km gereden en daar deed de stoet zo n 4 uur over.

De chauffeurs en bijrijders maken zich op voor de start. De gele hesjes zijn niet aan het protesteren maar zijn juist behulpzaam om alles in goede banen te leiden. Deze hesjes zijn door CZAV beschikbaar gesteld.

Na Domburg trok de stoet via Aagtekerke naar Grijpskerke voor de volgende rijdende stop. Om het overige verkeer zo min mogelijk te belasten werd op een stille polderweg gestopt om de aggregaten bij te vullen. Anders zou het sprookje wellicht als een kaars uitdoven.

Daar zoeft de winnaar van de eerste prijs voorbij. Volgens de jury verdiende Abco de Buck deze prijs voor de strakke en eenkleurige belijning van zijn New-Holland.

Een sprookje is geen sprookje als er geen element van dreiging in zit. Dit sprookje liep goed af. De groen verlichte werd niet te grazen genomen.

De sprookjeskaravaan door de donkere polder Walcheren op weg naar Domburg.

De fantasie kreeg de vrije loop om met een opvallende creatie deel te nemen. Deze deelnemer liet een kerstboom middels een kistenkantelaar wuiven naar het toegestroomde publiek.

Onder grote belangstelling komt de stoet aan in Oostkapelle met mede-initiatiefnemer Wim Houmes aan kop.