Redactie
Elsie Schoorel
Freelance tekstschrijver en redacteur
Wonen en werken op hetzelfde erf; wat doet dat met de relatie tussen man en vrouw ? John en Mariëlle Vesseur vertellen wat het voor hen betekent.
John: ‘Mariëlle is er altijd voor iedereen’
“Ik zag Mariëlle staan en vond haar meteen een leuke meid. Het was snel aan en zes jaar later, in 1992, zijn we getrouwd. Eerst zijn we in Tilburg op de boerderij gaan wonen van mijn ouders. Dat was een melkveebedrijf en dat was voor Mariëlle vertrouwd want haar ouders hadden ook melkvee.
Koeien zijn geweldige dieren en ik kan daar helemaal mijn ei in kwijt: de fokkerij, de verzorging, de voeding. Toen we in Oostburg een melkveebedrijf konden overnemen, was dat een mooie kans. In grote lijnen zorgde Mariëlle voor onze vier kinderen. Ze gingen wel met mij mee naar de stal of op de trekker, maar bij haar konden ze het makkelijkst aankloppen als er iets was. Mijn dag zat altijd vol met de werkzaamheden in de stal. Wel zorgde ik ervoor dat ik de zaterdagochtenden vrij was om mee te gaan naar de voetbalwedstrijden.
Mariëlle de drijvende kracht
Nu onze zonen volwassen zijn, werken zij volop mee op de boerderij, zowel bij de koeien als de zuivelverwerking. Mariëlle assisteert de jongens bij de zuivel en ze staat in de winkel. Ik doe vooral de dieren en bezorg meestal de zuivel. Soms doen we dat gezellig met z’n tweeën.
Natuurlijk speelt er wel eens iets tussen ons. Je kunt niet altijd op één lijn zitten. Ik los dat op door zo min mogelijk te zeggen. Ik denk dan: het verdampt wel. Ach, het komt altijd wel weer goed. We zijn eerlijk naar elkaar, dat is belangrijk voor een goed huwelijk; geen geheimen hebben.
Mariëlle is vaak in de eigen winkel te vinden. Ze houdt van het contact met anderen, het liefst heeft ze de hele dag mensen over de vloer.
‘Geluk met twee opvolgers’
Mariëlle is er altijd voor iedereen. Ze steunt de familie in de dingen die we moeten doen. En ze is heel actief. Zij is de drijvende kracht achter de extra dingen die we zijn gaan doen op de boerderij. Mariëlle is er goed in om mensen uitleg te geven over wat we doen, over wat er in de landbouw speelt. Samen beseffen we dat je in beweging moet blijven met je bedrijf, je kunt niet blijven waar je tien jaar geleden was.
We hebben het geluk dat de twee jongens samen het bedrijf willen overnemen en dat het ook nog eens onderling heel goed klikt, ook met hun aanhang. Dat is geweldig. Uiteindelijk gaan ze het hier met hun vieren voor het zeggen hebben. De oudste zoon gaat trouwen binnenkort, we zien wel of er daarna een volgende generatie komt, dat is aan hun.”
John en Mariëlle Vesseur
John (58) en Mariëlle (55) Vesseur wonen in Oostburg (Zld.) Ze hebben vier kinderen: Esmée (30), Maud (27), Cas (28) en Lars (25). Met de zonen runnen ze vof De Heerenhoeve , een bedrijf met 120 melkkoeien op 42 hectare. Een deel van de melk verzuivelen ze zelf, de producten verkopen ze aan o.a. aan horeca, via supermarkten en in de eigen winkel. Ook verzorgen ze rondleidingen, kinderfeestjes en een jaarlijks weiland-diner.
In 2020 startte het bedrijf met het verzuivelen van een deel van de eigen melk. De producten verkopen ze aan de horeca, supermarkten en in de eigen winkel.
Mariëlle: ‘John is altijd eerlijk’
“Ik vond John een hele stoere jongen. Zelf was ik het tegenovergestelde: rustig en bescheiden. Zo’n tegenpool sprak me aan. En het werkte, we zijn niet voor niets al 39 jaar bij elkaar. Dat mag je ook best uitdragen vind ik. Daarom staat het verhaal van ons gezin op onze website, dat was mijn idee.
Toen we nog in Tilburg boerden, werkte ik in de verpleging en bemoeide ik me niet met de boerderij. John zat in maatschap met zijn ouders en dat bleef de eerste tien jaar van ons huwelijk zo. Sinds we op onze eigen boerderij in Oostburg begonnen, ben ik me steeds meer met het bedrijf gaan bezighouden.
Bijspringen waar nodig
De zorg voor de kinderen was vooral mijn taak. Toen de jongste vier werd, ben ik in de kinderopvang gaan werken. Dat was vier ochtenden in de week en goed te combineren. Naar school, zwemles en voetbaltraining, dat kon dan allemaal mooi doorgaan. John deed de boerderij en ik sprong bij waar nodig.
John is degene die het vee verzorgt, hij bezorgt ook vaak de zelfgemaakte zuivel bij de afnemers.
Zelf zuivelen
De jongens hebben allebei de HAS gedaan. Zo kwamen ze in aanraking met zelf zuivelen. We zijn daarmee gestart in 2020. Ik vind het leuk om ze daarbij te helpen. Het allerleukst vind ik het contact met anderen, het liefst heb ik de hele dag mensen over de vloer. Rondleidingen geven, praatjes maken, dingen uitleggen, producten verkopen, dat vind ik heel fijn om te doen.
Nu is het een stille tijd, maar vanaf Pasen gaat het seizoen weer van start. Daar kijk ik naar uit. En voor die tijd nog de koeien voor het eerst de wei in, daar maken we altijd een leuk evenement van waar veel mensen op afkomen.
‘Ik spreek alles uit, John juist niet’
Het botst wel eens tussen John en mij omdat ik altijd alles uitspreek en hij juist niet. Ik merk het heus wel als er iets is en ga dan toch het gesprek aan, dat werkt het beste. Het is weliswaar leuk om zoveel samen te doen, ook met onze jongens, maar het kan ook ingewikkeld zijn. We hebben samen veel opgebouwd en dat moet je niet vergeten, al zijn er altijd verbeterpunten. Wij proberen eraan te denken de kinderen ook geregeld complimenten te geven.
Wat ik waardeer aan John is dat hij altijd eerlijk is. En hij is in de loop der tijd een stuk rustiger geworden en remt mij wel eens af. Ik wil alles meteen doen en meteen af hebben; John zegt dan dat het ook morgen kan.”