De vraag naar carbon credits of koolstofcertificaten groeit snel. - Foto: Canva AlgemeenNieuws

Toezichthouder AFM kritisch over carbon credits

Carbon credits zijn vaak onvoldoende onderbouwd. Dat zegt de Autoriteit Financiële Markten (AFM) op grond van eigen onderzoek. Met carbon credits compenseren bedrijven hun uitstoot van broeikasgassen, doordat die gassen elders worden vastgelegd.

De vraag naar deze carbon credits of koolstofcertificaten groeit snel. Ze horen bij de zogeheten vrijwillige koolstofmarkt. Die markt bestaat naast het voor grote bedrijven verplichte ETS-systeem. Groot verschil tussen beide markten: het ETS-systeem is strak gereguleerd door de overheid en dat geldt niet voor de vrijwillige handel. Ook is er op de vrijwillige koolstofmarkt geen wettelijke beperking van de hoeveelheid certificaten die in omloop wordt gebracht.

Door dat gebrek aan regulering en toezicht is volgens AFM niet duidelijk in hoeverre carbon credits bijdragen aan het behalen van de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs over vermindering van de uitstoot van broeikasgassen.

Zorgen over integriteit carbon credits

Een van de gevaren die de AFM ziet, is dat het kopen van carbon credits voor bedrijven financieel aantrekkelijker is dan hun eigen uitstoot te verminderen. Compensatie van uitstoot verdringt zo de vermindering van uitstoot. Terwijl in het akkoord van
van Parijs juist is afgesproken dat emissievermindering de voorkeur heeft. Daarnaast moet compensatie voorbehouden blijven aan noodzakelijke emissies die zeer moeilijk te verminderen zijn. Gedachte hierachter is dat de hoeveelheid CO2 die vastgelegd kan worden, beperkt is.

Ook heeft de AFM zorgen over de integriteit en de geloofwaardigheid van de carbon credits. Zekere emissies zou je niet mogen wegstrepen tegen veel onzekerder vastlegging, redeneert de toezichthouder.

Intermediairs niet transparant genoeg

Ook is er door een gebrek aan standaardisatie geen sprake van een goed functionerende markt. Er bestaat geen mechanisme om te voorkomen dat marktpartijen zich richten op het maximaliseren van de aantallen carbon credits in plaats van op de kwaliteit van de credits. Daarbij zouden intermediairs niet transparant genoeg zijn.

Dit alles zou uiteindelijk de geloofwaardigheid ondermijnen van bedrijven die claimen dat ze een nettonul-uitstoot hebben. Carbon credits kunnen daar wel een rol in spelen, maar die rol is beperkt en moet niet afleiden van het doel om de uitstoot te verminderen, aldus de AFM. “Sterke kwantitatieve claims moeten niet gebaseerd zijn op onzekere carbon credits.”

Beheer
WP Admin