‘Tijd rijp voor sanering melkveehouderij’

De tijd is rijp voor sanering van de melkveehouderij, schrijft blogger Pieter Schouten. De interventie draait op volle toeren en loopt bijna vast. En in de melkveehouderij is sprake van ‘een gespleten persoonlijkheid’.

Na dertig jaar van melkquotering is de melkveehouderij weer terug bij af. De boterberg is terug, de kaaspakhuizen bijna vol en voor nog meer melkpoeder is geen plaats. De interventie draait op volle toeren en loopt bijna vast.

Interventie is de dood in de pot voor de zuivelwereld. Eigenlijk moet je een sector die met interventie op de proppen komt, niet serieus nemen. Grote voorraden betekenen zeer slechte prijsvorming. Je kunt ­beter zorgen voor een tekort. Het is een kwestie van kiezen. Wil je als producent veel voor weinig: nichemarkt, of weinig voor veel: bulk?

Vorig jaar nog roze bril rond quotumloos tijdperk

Vorig jaar werd nog door een roze bril gekeken naar de quotumloze tijd. Nu is het verstandig de zonnebril alvast op te zetten. Dan wordt alles al een beetje donkerder dan dat het in werkelijkheid is. Dan worden de gevolgen van keuzes ook helderder.

‘Tijd om kaf van koren te scheiden in melkveesector’

Het verschil in bedrijfseconomisch resultaat tussen melkveebedrijven is groot. Dit betekent maar één ding: de tijd is aangebroken dat het kaf van het koren wordt gescheiden. Voor ieder bedrijf is het van belang om eens in de tien jaar een saneringsronde te houden. Alle activiteiten tegen het licht houden en de onrendabele verbeteren of afstoten. Dit gebeurt ook in andere sectoren. Maar wanneer is de melkveehouderij voor het laatst gesaneerd?

Sector ‘niet voorbereid op marktdenken’

De sector is niet voorbereid op marktdenken. Stijgt het aanbod, daalt de prijs. Verwerkers hebben zich flink verkeken. Vraaguitval in combinatie met productietoename zorgt voor een sterke prijsval. Er zal een nieuw evenwicht in deze markt moeten ontstaan. Hierbij is het zaak af te zien van interventie. De komende tijd zal bij melkverwerkers de discussie losbarsten over de uitbetalingssystematiek. Het is wijzer te kijken naar de volumeproblematiek.

‘Melkveehouders hebben gespleten persoonlijkheid’

Als een melkveehouder brok bestelt, dan wenst hij een bepaalde hoeveelheid. Als hij de loonwerker belt, dan wil hij een bepaalde combinatie. Hij zegt dan toch niet ‘breng alles maar wat je kan produceren of alles wat je hebt staan’? Maar als hij zelf een product aflevert, maakt het volume niets uit. Hij lijkt hier een gespleten persoonlijkheid te hebben.

De primaire landbouw in Nederland is er slecht in zijn kostprijs door te berekenen. Die is wel van groot economisch belang. De melkveehouders moeten ervoor waken om niet als ezels te gaan werken.

Wachten op overheid ‘lost niks op’

Erop wachten dat de overheid melkveehouders komt redden van een lage melkprijs lijkt me niet zinvol. De sector aan banden leggen om de mestproductie te beperken of terug te dringen, lost het probleem van een dalende melkprijs ook niet op.

Het is dan ook tijd dat melkveehouders in de spiegel kijken. Nu wordt er geschoren, dus is het zaak stil te zitten. Kijk naar de sector en bepaal waar de toekomst ligt. Het voordeel van een spiegel is ook dat je achter je kunt kijken naar wat er gebeurd is.