Prairie-oesters

We hebben deze week een ranch bezocht waar de runderen nog een brandmerk krijgen. Cowboys en cowgirls te paard vangen met lasso’s de kalveren.

De koeien worden gescheiden van de kalveren buiten het hok gezet. De twee maanden oude kalveren worden bijeengebracht. De cowboys vangen de kalveren op ouderwetse wijze met een lasso om de achterpoten. Ze slepen de dieren naar een beugel met elastiek. Daar worden ze strak gehouden tussen het paard en de beugel die om hun kop past. Dan komt de man met de spuit. De kalveren krijgen de zogenoemde 8-way-injectie. Hierin zitten acht vaccins. Runderen krijgen deze injectie elk jaar. Zo kunnen veehouders de meeste ziektes in de hand houden.

Castreren zonder verdoving

Als de kalveren de injectie hebben gehad, komt de man met het mes om alle stieren te castreren. Ongecastreerde stieren zijn hier onverkoopbaar. Dit geldt trouwens ook voor lammeren. Over verdoven wordt hier niet gesproken. Ik kan het ook wel begrijpen. Doordat de dieren met een touw gevangen worden krijgen ze een behoorlijke adrenalinestoot en de behandeling gaat zeer snel. Het brandmerk wordt met een gloeiend heet merkteken in de bil gebrand. De hele behandeling duurt twee minuten per kalf, vanaf het moment dat het door de cowboy/cowgirl is gestrikt. Het geheel is een gezellig gebeuren. Iedereen uit de buurt, alle rangen en standen, komen helpen. Zo maken ze een ronde over de verschillende bedrijven gedurende enkele weken. Het is wel flink aanpoten.

Cowboycultuur proeven

Het is vooral leuk om te zien hoe de jongeren meewerken en in de cowboycultuur ondergedompeld worden. De door ons bezochte ranch moest 170 kalveren behandelen in een tijdsbestek van drie uur. Daarna zijn de kalveren en koeien naar een verse wei gebracht. Alle testikels worden netjes in een emmertje bewaard en ’s avonds in een hete braadpan klaargemaakt. Dit gaat als volgt in zijn werk: eerst wordt het taaie velletje er afgehaald, dan wordt het balletje half doorgesneden en met peper en zout bestrooid. Ongeveer 10 minuten braden in de pan en smullen maar. Ik heb het geprobeerd, en als je over je eerste schroom heen bent smaakt het redelijk. Dit gerecht staat bekend als prairie-oesters. Als je dit gerecht dus een keer in een restaurant tegenkomt, weet je in elk geval wat je eet.

Vakmanschap

Ik heb deze wijze van castreren nu twee keer meegemaakt en ben onder de indruk van het vakmanschap waarmee het gedaan wordt. Zelf heb ik in Nederland in het verleden ook veel biggen gecastreerd. Ik denk dat een snelle behandeling misschien wel minder leed geeft dan al die verdovingsmaatregelen. Ook het vangen van de kalveren met goedgetrainde paarden is fascinerend om te zien. Hier gaan jaren van perfectioneren aan vooraf. Kortom, een interessante ervaring zo’n kijkje in het oude cowboyleven.