Opvolger: ‘Ik heb geen plan B, ik wil boer worden’
Gijs Niehof wil niets liever dan boer worden en het bedrijf overnemen. Hij hoopt dat dat op de huidige plek kan.
Eind vorig jaar was de nieuwe stal klaar en zo snel als het kon, hebben ze die helemaal vol gezet. De groei naar 140 koeien ging snel maar dat had een reden. “We zitten op 800 meter van een Natura 2000-gebied. Het is onzeker wat dat voor ons gaat betekenen maar die koeien hebben we dan in elk geval.”
Lees verder onder de foto‘s.
Als ik het bedrijf overneem, verander ik …
“De afgelopen jaren is er al veel veranderd en ik ben daar steeds bij betrokken. Zo is de bestaande stal gerenoveerd en uitgebreid van 110 naar 140 koeien. Ook de melkrobots zijn aangepast, we melken nu met een dubbelbox en een enkelbox, dat komt overeen met drie robots. Zelf zou ik de huisvesting voor de droge koeien nog wel willen optimaliseren. Nu staan ze gewoon in ligboxen en gaan ze een paar dagen voor het kalven naar een strohok. Ik zou dat liever drie of vier weken van tevoren doen. Dan hebben ze meer ruimte en meer beweging, het idee is dat ze hierdoor na het afkalven beter opstarten. Voorlopig komt er niet van want thuis zijn ze er nog niet erg voor. Het is ook niet echt noodzakelijk, het is meer een luxe-dingetje.”
Mijn grote voorbeeld is …
“Mijn vader en opa. Omdat zijn broer op hun ouderlijke plek wilde boeren heeft opa dit bedrijf gekocht. Hij werkte hard en kocht steeds wat grond bij. Mijn vader ging ermee verder, hij benutte alle kansen en was nooit bang om te investeren. Daardoor staat er nu een mooi geheel. Of het toekomstbestendig is betwijfel ik, want we zitten op 800 meter van een Natura 2000-gebied. Wat voor gevolgen dat heeft, is al jaren onzeker. Dat is heel vervelend. Toen we vorig jaar de nieuwe stal bouwden, hebben we hem bij de ingebruikname meteen maar helemaal volgezet want je weet nooit hoe het loopt.”
Het mooiste werk vind ik …
“Bezig zijn met het rantsoen. Voederwinning doen we in eigen beheer, we kunnen dus het ideale moment van maaien pakken zonder op de loonwerker te hoeven wachten. Met goed ruwvoer van eigen grond hoeven we amper krachtvoer aan te kopen. Dat houdt de kostprijs laag.”
Ik heb een hekel aan …
“Onbestendig weer als je wilt maaien. Dat geeft stress want als het gras goed is, maar je kunt niet maaien, dan verlies je kwaliteit. We willen juist een zo goed mogelijk product in de kuil om de voerkosten laag te houden.”
Als ik een miljoen win in de loterij dan …
“Investeer ik in grond en ik zou een huisje kopen waar mijn ouders op den duur in kunnen gaan wonen. Het machinepark is ook hier en daar aan vernieuwing toe.”
Over vijf jaar dan …
“Ben ik klaar met mijn studie, werk deels buiten de deur en neem thuis al wat meer taken op me. Ik hoop dat we dan nog op deze plek mogen boeren. Of ik een plan B heb? Nee. Ik wil gewoon boer worden.”
Dit artikel is onderdeel van de rubriek De opvolger. Ook meedoen? Mail je naam, leeftijd, soort bedrijf en telefoonnummer naar margreet.welink@misset.com.
Als opvolger zou ik me afvragen; “Waaom wil ik boer worden?” En “Kan ik met deze wens elders net zo veel of meer verdienen met minder bemoeienis van buiten af?”
Het zou zo maar kunnen dat zij over 5 jaar net over de grens boeren.
Klopt Armer. Het leven is te kort om alle energie te steken in voor je bestaansrecht te vechten. Het gevecht om de grond heeft de overheid besloten, gaat de boer hoe dan ook verliezen. Gelukkig zijn er plekken genoeg waar je als voedselproducent op handen gedragen wordt.