Twan Wiermans RundveeOpinie

‘Meerijden met hakselaar en maiskopbrand’

De kuilen zijn leeg en schoon en de zeilen hangen over de rand. Iedereen is er klaar voor. Ook onze oudste cowboy.

Hij is gisteren een dag ziek thuis gebleven met koorts, maar vandaag gaat het misschien toch wel weer. Als ik vraag of hij naar school kan, kijkt hij me onderzoekend aan. Tja, wat denkt je moeder nu? Ik besluit hem uit de droom te helpen. “Als je nog niet fit bent mag je thuis blijven, maar dat betekent natuurlijk niet dat je dan de hele dag mag meerijden op de hakselaar”. Helaas. “Maar als je gewoon naar school gaat, kun je nog uren meerijden wanneer je weer thuiskomt”.

Hij besluit eieren voor zijn geld te kiezen en druipt af. Ik voel wel een beetje met hem mee en bied aan om hem vandaag met de auto naar school te brengen. Zijn oogjes staan nog wat flauw en het is toch drie kwartier heen en ook weer terug fietsen. Ik krijg een blije lach als beloning.

Slechte mais snel geoogst

Het hakselen gaat zeer voorspoedig en snel. Normaal zouden we daar heel blij mee zijn, ware het niet dat de reden van de snelheid dit jaar een vervelende oorzaak heeft. De mais staat gewoon slecht op veel percelen.

Er is zelfs een stuk bij waar maiskopbrand stevig heeft toegeslagen. Nog nooit heb ik van die zwarte poederige kolven gezien waarvan de bovenste helft inderdaad wel verbrand lijkt. Het geeft zwarte rookwolken uit de pijp van de hakselaar. De mannen besluiten om het slechte gedeelte apart in de kuil te doen zodat het gemakkelijk gescheiden kan worden.

Ik zoek ondertussen op internet naar de oorzaak van de maisziekte en de gevolgen voor de koeien wanneer er per ongeluk toch iets tussen het voer komt. Maakt de schimmel ook toxinen aan? Eigenlijk kan ik alleen vinden dat het niet smakelijk is en geen voedingswaarde heeft. Dat lijkt me geen wonder.

Toch nog even mee met de hakselaar

Omdat de loonwerker zo opschiet, is er ‘s avonds tijd om met zijn allen samen te eten voordat ze het afronden. De hele keuken is gevuld met mannen met veel trek en ze hebben geen moeite met de enorme pan nasi.

Onze cowboys rijden na het eten gauw nog een rondje mee. Vooruit dan maar, iets te laat naar bed. Het is ook te leuk om aan je neus voorbij te laten gaan, die ene keer per jaar. Onze oudste zoon moet ik vermanend toespreken als hij nog veel te lang mee wil rijden. Ik kan hem morgen moeilijk wéér ziek melden.

Beheer
WP Admin